دانشمندان در آزمايش يك شيوه جديد براي كمك به بيماراني كه دچار فلج هستند، دريافتند موشها پس از آسيب نخاعي ميتوانند دوباره توانايي راهرفتن را بدست آورند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل ازساينس ديلي، اين تحقيق نشان ميدهد مغز و طناب نخاعي ميتوانند پس از آسيب طناب نخاعي، به گونهاي عملكرد خود را مجددا سازماندهي كنند كه ارتباط سلولي مورد نياز براي راه رفتن دوباره احيا شود.
نتايج اين تحقيق در نشريه پزشكي “نيچر” منتشر شده است.
موشهايي كه در آزمايشگاه دچار آسيب جزيي طناب نخاعي شده بودند به تدريج و طي هشت تا ۱۰هفته توانستند توانايي راه رفتن را هر چند نه به خوبي پيش از آسيب، به دست آورند.
محققان ميگويند، پس از آسيب جزيي طناب نخاعي، مغز و طناب نخاعي براي كنترل راه رفتن به طور خودكار تغييراتي در ارتباطات آنها ايجاد ميشود. اين اتفاق حتي در نبود مسيرهاي عصبي مستقيم و طولاني كه بطور طبيعي مغز را به مركز راه رفتن در پايين نخاع مرتبط ميكند، هم رخ ميدهد.
دكتر “مايكل سوفرونيو” استاد زيست عصب شناسي در دانشكده پزشكي “ديويد گفن” در دانشگاه كاليفرنيا و مجري اين تحقيقات گفت، آنچه را كه ما كشف كرديم سازوكار بازيابي عملكرد پس از آسيب است كه پيشتر ناشناخته مانده بود. وي افزود بايد اين سازوكار را بيشتر بشناسيم و چگونگي استفاده بهتر از آن از طريق تمرينات مناسب توانبخشي و نحوه تحريك اين نوع احياء را فراگيريم.
طناب نخاعي كه از گردن و ناحيه پشت ميگذرد، شامل اعصابي است كه پيامها را بين مغز و ساير نقاط بدن منتقل ميكند.
آسيب نخاعي ناشي از تصادف رانندگي ميتواند باعث فلج شدن فرد از قسمت پايين آسيب ديدگي شود. چنين معلوليتهايي درمان ندارند و بسياري از دانشمندان در پي يافتن درماني براي معلوليتها با شكست مواجه شدهاند.
آسيب طناب نخاعي، مسيرهايي را كه مغز از آنها براي ارسال پيامهاي عصبي به سلولهاي عصبي مسئول راه رفتن استفاده ميكند مسدود مينمايد.
متخصصان تنها راه بازگرداندن توانايي راه رفتن در افراد معلول، را رشد دوباره مسيرهاي عصبي طولاني ميدانند كه ارتباطدهنده مغز و پايه طناب نخاعي است.
اما آنچه كه پژوهشگران در اين تحقيق دريافتند اين بود كه وقتي آسيب طناب نخاعي پيامهاي مستقيم ارسالي از مغز را مسدود ميكند، اين پيامها ميتوانند ناحيه آسيب ديده را دور بزنند.
به گفته دانشمندان، پيام عصبي بجاي عبور از مسيرهاي طولاني عصبي از يك دسته از ارتباطهاي كوتاهتر براي انتقال فرمان مغز به پاها استفاده ميكند.
محققان در اين مطالعه نيمي از فيبرهاي عصبي طولاني را در دو طرف طناب نخاعي مسدود كردند، اما به مركز طناب نخاعي دست نزدند. اين بخش داراي يك سلسله مسيرهاي عصبي كوتاهتر است كه اطلاعات را در مسافتهاي كوتاه بالا و پايين طناب نخاعي منتقل ميكند.
محققان سپس مسيرهاي عصبي كوتاه را در مركز طناب نخاعي مسدود كردند كه موحب بازگشت فلج شد. اين نكته تاييد ميكند كه دستگاه عصبي، پيامهاي مغز به طناب نخاعي را از طريق اين مسيرهاي كوتاه هدايت ميكند.
دانشمندان اكنون اميدوارند دريابند چگونه ميتوان سلولهاي عصبي طناب نخاعي را وادار به تشكيل مسيرهاي جديدي كرد كه محل آسيب را دور بزنند و امكان هدايت اين سلولها را براي مغز و جلوگيري از فلج را ميسر سازند.