محققان اعلام كردند چكاوكهاي نيزار آسيايي-اروپايي كه آنها را در طول مهاجرت خود در فصل بهار گرفته و يك كيلومتر دورتر در شرق آزاد كرده بودند، توانستند مسير سفر را اصلاح كرده و به سوي مقصد اصليشان پرواز كنند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از ساينس ديلي، شواهد جديد مبني بر اينكه اين پرندگان مسير خود را تصحيح كردهاند، به آن معناست كه آنها ميتوانند دستكم دو جهت طول و عرض جغرافيايي را تشخيص دهند.
اين يافتهها عقيده موجود مبني بر اينكه برخي از پرندهها احتمالا به جهت مسير شمال جنوب محدود هستند را به چالش ميكشاند. اما دانشمندان هنوز نميدانند پرندگان چگونه اين كار را انجام ميدهند.
نيكيتا چرنتوسف از ايستگاه زيستشناسي ريباچي در موسسه جانورشناسي روسيه گفت “بطور تجربي نشان داديم قطعا پرندههايي كه مهاجرتهاي طولاني و بين قارهاي دارند ميتوانند جابجايي غرب- شرق را در طول مهاجرت در بهار اصلاح كنند.”
اين به آن معناست كه اين پرندگان ميتوانند طول جغرافيايي را تعيين كنند اگرچه در حال حاضر نميدانيم چگونه اين كار را انجام ميدهند.
چرنوتسف گفت، تعيين عرض جغرافيايي كه موقعيت شمال يا جنوب را مشخص ميكند، از روي وضعيت خورشيد در نيمروز و يا از طريق اطلاعات جاذبه زمين نسبتا كار سادهاي است.
مطالعات تجربي توسط محققان ديگر حاكي از آن است كه پرندگان مهاجر از نشانههاي جاذبه زمين براي اين هدف استفاده ميكنند اگرچه نشانههاي ديگر نيز ميتواند مهم باشد.
به گفته وي طول جغرافيايي گول زنندهتر است. مهاجران شايد ميتوانند موقعيت طول جغرافيايي خود را از روي مرحله گردشي آسمان پرستاره تعيين كنند اما دادههاي تجربي اين ايده را تاييد نميكند.
اين محقق افزود، پرندههاي مهاجر ممكن است از يك حسگر زماني دوگانه استفاده كنند اين پرندهها متكي به دو ساعت دروني هستند كه يكي براي زمان خانگي و ديگري براي سرزمينهاي زمستاني تنظيم شده است.
اين پرندهها همچنين ممكن است در برخي بخشهايي از زمين كه طول جغرافياييشان متفاوت نيست به نشانههاي اطلاعات جاذبه زمين متكي باشند.
بسياري از تحقيقات پيشين با پرندههاي جوان در نخستين مهاجرت پاييزي آنها انجام شده بود حاكي از آن بوده است كه اين پرندههاي جوان به يك استراتژي جهتيابي ساده وابسته هستند بااين وجود هنوز تجربيات كمي در مورد پرندههاي باتجربهتر در طول بازگشت از مهاجرت در بهار انجام شده است.
محققان پس از آنكه چكاوكهاي نيزار را چندين كيلومتر دورتر در شرق پرواز دادند، اين پرندهها مسير خود را اصلاح كردند و جهت را از شمال شرق كه در آنجا اسير شده بودند به شمال غرب تغيير دادند.
اين مسير جديد ميتواند پرندهها را به مناطق پرورشي مورد نظرشان هدايت كند.
محققان نتيجه گرفتند، نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه چكاوكهاي نيزار ميتوانند طول جغرافيايي را تعيين كنند و جهتيابي دوگانهاي را انجام دهند.
نتايج اين تحقيقات در نشريه زيست شناسيامروز منتشر شده است.