سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
28 اسفند ماه برابر با ۱۹مارس 2008است. 125سال پيش در چنين روزي، “اوارتس امبروز گراهام” جراح آمريكايي و نخستين كسي كه عمل جراحي برداشتن يك ريه را انجام داد به دنيا آمد.
گراهام اين عمل را در پنجم آوريل سال ۱۹۳۳بر روي يك بيمار مبتلا به سرطان ريه در بيمارستان “بارنس” واقع در “سنت لوييس”انجام داد.
سرطان ريه و سرطان سينه كشنده‌ترين سرطان‌ها در زنان محسوب مي‌شوند. سرطان ريه جايگاه اول را در ميان سه سرطان كشنده بزرگ به خود اختصاص داده است و در حال افزايش در ميان زنان است.
سرفه دايم (اغلب همراه با خلط خوني)، تنگي نفس، درد قفسه سينه و ذات‌الريه عودكننده، از علامت‌هاي مهم سرطان ريه هستند.
اين سرطان مي‌تواند به مغز، استخوان، كبد و غدد فوق‌كليوي نيز انتشار يابد كه در اين صورت اين اعضا نيز مشكلات و علايمي را نشان خواهند داد.
امروزه، جراحي‌هاي جديدتر و كمتر تهاجمي، به همراه تركيبي از اشعه درماني و شيمي درماني قبل و بعد از عمل جراحي، ميزان بقاء مبتلايان را افزايش داده است.
جراحي‌هاي باز قفسه سينه براي برداشتن تومورهاي مرحله اول، معمولا ميزان بقاي ۶۵درصدي دارند كه هم‌اكنون پزشكان، بيشتر جراحي باز انجام مي‌دهند و تعداد جراحاني كه بتوانند جراحي با كمك ويدئوسكوپي انجام دهند، اندك است.
در قديم، پس از عمل جراحي براي بيماران سرطان ريه، شيمي درماني انجام نمي‌شد و پزشكان فكر مي‌كردند كه در صورت عود سرطان، با پيگيري و كنترل بيماران مي‌توانند مجددا تومور سرطاني را بردارند، ولي براساس مطالعات انجام شده، شيمي درماني بيماران ريه، حتي اگر پس از جراحي، بيماري نداشته باشند، پيامدها را به مراتب بهتر كرده است.
پيشرفت ديگري در زمينه درمان، اشعه‌درماني و شيمي‌درماني است كه با آن تومورهاي سرطاني مرحله سه، پيش از عمل با اشعه و شيمي درماني ضعيف مي‌شوند و با اين كار ميزان بقاي پنج ساله از پنج درصد به ۳۵درصد افزايش مي‌يابد.