سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
گیاه تابیبویا ایمپتی گینوسا ( Pink Lpe ) می‌تواند جذب چربی موجود در رژیم غذایی در نمونه‌های حیوانی را به تاخیر بیاندازد.
دانشمندان کشور آلمان اخیرا کشف کرده‌اند که عصاره یک ماده گیاهی سنتی حاصل از گیاه تابیبویا ایمپتی گینوسا می‌تواند جذب چربی موجود در رژیم غذایی در نمونه‌های حیوانی را به تاخیر بیاندازد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، آنها معتقدند که عصاره این گیاه می‌تواند با یک مکمل غذایی همراه شود که نه تنها می‌تواند چاقی را کاهش دهد بلکه حتی در تخفیف خطر ابتلا به دیابت نوع دوم و بیماری عروق کرونری نیز تاثیر دارد.
دکتر نیلز روس از انستیتو مکس رونبر نتایج تحقیقات خود را در نشست سالانه انجمن بیولوژی آزمایشی در مارسل ارائه می‌کند.
گیاه مزبور که نام معمولی آن Pink Lpe است بومی آمریکای مرکزی و شمالی است.
دکتر روس و تیم دستیار وی نشان داده‌اند که عصاره این گیاه می‌تواند سطح مولکولهای چربی تری گلیسیرید را پس از مصرف یک وعده غذایی چرب در موشهای آزمایشگاهی کاهش دهد.
این نتایج نشان می‌دهد که عصاره فوق می‌تواند کاربرد احتمالی در درمان چاقی داشته باشد.
دکتر روس می‌گوید: اما از آنجا که بروز بیماریهای قلبی – عروقی و دیابت نیز در ارتباط با افزایش سطح تری گلیسیرید است لذا ما معتقدیم که تولید یک مکمل غذایی بر اساس تابیبیو می‌تواند خطر ابتلا به این بیماریها را نیز کاهش دهد. به علاوه از آنجا که نرخ چاقی در کشورهای در حال توسعه نیز رو به افزایش است لذا تهیه چنین عصاره‌ای به شکل کپسول یا افزودن آن به غذا می‌تواند جایگزینی ارزان‌تر برای جوامع روستایی باشد.
لازم به توضیح است که اگرچه دانشمندان به تاثیر عصاره این گیاه در جلوگیری از چاقی پی برده‌اند اما هنوز دقیقا نمی‌دانند که کدام ترکیب یا ترکیبات در این عصاره گیاهی چنین نقشی را ایفا می‌کند.
دکتر روس می‌گوید: احتمالا کشف مواد دقیق حتی می‌تواند موثرتر واقع شود.
گروهی دیگر از پژوهشگران در مقاله‌ای در مجله «نیچر ژنتیک» اعلام کردند که دو جهش ژنتیکی، عامل شیوع چاقی در بین اقوام اروپایی بوده است.
به گفته این پژوهشگران، دو جهش ژنتیکی ،متداول در اجداد مردم اروپا، تاثیر مهمی در بروز خطر چاقی بین این افراد داشته است.
دانشمندان از کالج ایمپریال لندن با همکاری گروه‌هایی از پژوهشگران فرانسوی، دانمارکی، سوئدی و آلمانی در مطالعات خود به بررسی کدهای ژنی موسوم به PCSK1 برای نوعی آنزیم پرداختند که این آنزیم مسوول تولید نسخه‌های کاملا عملی از هورمونهایی چون انسولین، گلوگاگون و ملانکورتین است، هورمونهایی که همگی در کنترل سرعت متابولیسم نقش قابل ملاحظه‌ای ایفا می‌کنند. در این آزمایشات که با حضور ۱۳ هزار شرکت کننده انجام شد، دانشمندان دریافتند که بین جهش‌های ژنتیکی در PCSK1 و روند رشد چاقی هم در کودکان و هم در بزرگسالان رابطه مهمی وجود دارد.
ژن PCSK1 آنزیمی تولید می‌کند که پروکانورتاز ۱ نام دارد و این آنزیم در تبدیل اشکال غیرفعال هورمونهای کنترل شده اشتها و تنظیم متابولیسم انرژی به گونه‌های فعال نقش حیاتی ایفا می‌کند.
این پژوهش با ۱۵۰ خانواده آغاز شد که داوطلب شرکت در یک تحقیق عمومی درباره چاقی شدند. هر یک از این خانواده‌ها حداقل یک فرزند چاق داشتند.