سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
سيگار تنها عامل بيماري “بورگر” است
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: تنها عامل ايجاد بيماري “بورگر” سيگار و تنها راه مقابله با اين بيماري نيز ترك سيگار مي‌باشد.
دكتر “زهره هنركار” افزود: اين بيماري اگرچه درمقايسه باساير عوارض قلبي وريوي سيگار، شيوع چنداني ندارد اما با توجه به وابستگي كامل آن به سيگار، شايسته معرفي است.
وي عوارض عروقي در اندام، درد، لنگش در اندامها را از عوارض اين بيماري برشمرد.
دكتر هنركار نام ديگر اين بيماري را “ترومبوآنژيت ابليتران” ذكر كرد و افزود: دراين بيماري شريان‌ها و وريدها در قسمت‌هاي مختلف دچار التهاب شده و مسدود مي‌شوند و اين حالت منجربه نرسيدن خون به قسمت‌هاي پاييني اندام مي‌شود كه “ايسكمي” نام دارد.
وي اضافه كرد: به دنبال “ايسكمي” اندام به تدريج دچار درد شده و تحمل فعاليت را نخواهد داشت و در مراحل پيشرفته با زخم و سياه شدن از انتهاي انگشتان موجب بيماري “قانقاريا” و در نتيجه قطع عضو مي‌شود.
به گفته اين فوق متخصص بيماريهاي داخلي، بيماري بورگر در عروق متوسط و كوچك اتفاق مي‌افتد، به‌همين دليل در بيشتر بيماران، اين علايم از زانو به پايين و گاهي در دست‌ها بروز مي‌كند و در موارد نادر درگيري عروق بزرگتر مانند عروق ران يا لگن نيز رخ مي‌دهد.
دكتر هنركار علت اين بيماري را لخته شدن خون و التهاب عروق دانست وگفت:
اگرچه اعصاب نيز ممكن است به‌دليل مجاورت با عروق دچار التهاب شوند ولي به طور معمول ازنظر عملكرد، اختلالي درآنها ديده نمي‌شود، مگر درمراحل پيشرفته كه اختلالات حسي مانند گزگز در اندامها بروز مي‌كند.
وي هنركار اصلي‌ترين علامت بورگر را احساس درد در ساق پا هنگام راه رفتن و يا خسته شدن زودرس و درد در عضلات ساعد و دست ذكركرد و گفت: به اين علايم لنگش متناوب نيز گفته مي‌شود، زيرا با استراحت، درد بيمار كاهش يافته و دوبار مي‌توان به فعاليت ادامه داد.
هنركار با اشاره به اينكه بيماري بورگر اغلب درافراد مذكر زير ۴۰سال كه سيگار مي‌كشند تظاهر مي‌كند، افزود: اين بيماري در زنان بسيار كمتر ديده مي‌شود، گرچه در كشورهاي غربي باتوجه به افزايش مصرف سيگار در بين زنان، درصد زنان مبتلا نسبت به‌چند دهه گذشته بيشتر شده‌است ولي در كشور ما اكثريت مطلق بيماران را مردان تشكيل مي‌دهند.
وي مهم‌ترين عامل بروز بيماري را مصرف تنباكو ذكركرد و گفت: عامل بروز اين بيماري سيگار است، تا حدي كه موارد گزارش شده ابتلا به بيماري بورگر بدون مصرف سيگار درحد انگشت شمار است.
هنركار افزود: اين بدان معني نيست كه سيگار به‌تنهايي باعث بيماري مي‌شود بلكه حالت عكس صادق است،يعني بدون مصرف سيگار علي‌رغم احتمال وجودزمينه‌هاي ديگر مانند مسايل ژنتيك يا اشكالات سيستم ايمني، بيماري ظاهر نمي‌شود.
وي يادآور شد: تقريبا تمام بيماران بورگري از سنين پايين شروع به مصرف سيگار كرده‌اند و علايم آن زماني بروز مي‌كند كه سيگار مي‌كشند در حاليكه بسياري از اين افراد علي‌رغم عوارض جدي بيماري حاضر به ترك سيگار نيستند.
به‌گفته فوق تخصص بيماريهاي داخلي، تشخيص بيماري بورگر معمولا با استفاده از علايم باليني ممكن است و در موارد مشكوك به بيماريهاي ديگر عروقي نظير آترواسكلروز نيز مي‌توان از روش‌هاي تصويربرداري مانند سونوگرافي داپلر يا آنژيوگرافي استفاده كرد، گرچه اين امر كمتر لازم مي‌شود.
وي درپايان افزود: آترواسكلروز مهم‌ترين تشخيص افتراقي بيماري بورگر است كه مي‌تواند با علايم كاملا مشابه تظاهر كند اما معمولا درسن بالاتر با زمينه هاي خاص خود مانند ديابت و چربي خون اتفاق مي‌افتد.