نتيجه تحقيق جالبي كه در ژاپن صورت گرفته است نشان ميدهد ارتباط مستقيمي بين تمايل به مصرف دخانيات به خصوص سيگار و حضور يك ژن مخصوص به نام CYP2A6وجود دارد.
به گزارش شماره جديد بولتن بيوتكنولوژي، نتيجه اين تحقيق در چاپ بعدي مجله تنفس در اروپا به چاپ خواهد رسيد كه حاكي از آنست كه از اينكه چند ميليون نفر بر روي كره زمين به سيگار معتاد هستند آماري دقيقي در دست نيست.
شايد به اين دليل كه خيلي از سيگاريها خود را معتاد به سيگار نمي دانند بسياري از اين افراد ادعا ميكنند كه تفني سيگار ميكشند و هر وقت كه اراده كنند آن را كنار خواهند گذاشت .
اما تلاش براي ترك سيگار تلاشي است كه به راحتي به موفقيت ختم نميشود زيرا برخلاف آنچه به نظر ميرسد ترك سيگار چندان هم ساده نيست.
اعتياد به دخانيات يا همان محصولات تنباكو كه اغلب با مصرف تفريحي اين مواد آغاز ميشود رفته رفته حالت جدي تري پيدا ميكند و تبديل به نوعي نياز رواني و جسمي ميشود.
تمامي موادي كه مصرف آنها حالت اعتياد پيدا ميكند در درازمدت به سلامت بدن آسيب ميزنند حتي اعتياد به چاي و قهوه.
مدتهاست كه پژوهشگران عرصههاي مختلف مانند روانشناسي، پزشكي و بيوشيمي به دنبال يافتن علل اعتياد هستند نتيجه تحقيقات مختلفي كه در تمامي اين زمينهها صورت گرفته ثابت ميكند برخي از افراد به صورت ژنتيكي بيشتر از سايرين مستعد معتاد شدن هستند.
نتيجه تحقيق جالبي كه در ژاپن صورت گرفته است نيز اين مسئله را تاييد مي كند در اين تحقيق ۲۰۰داوطلب ژاپني سيگاري شركت كردند.
اين افراد با اينكه سيگاري بودند اما تعداد سيگاري كه هر كدام در طول روز مصرف ميكرد با ديگري متفاوت بود محدودهاي ميان چند نخ تا دو پاكت.
پيش از اين محققان ژنتيك اعلام كردند كه تمايل به مصرف دخانيات به خصوص سيگار با حضور يك ژن مخصوص ارتباط مستقيم دارد اين ژن كه آن را CYP2A6نامگذاري كردهاند حالتهاي مختلفي دارد مانند ژن مخصوص رنگ مو.
ژن مخصوص رنگ مو نيز حالتهاي مختلفي دارد و در واقع رنگ موي يك فرد وابسته به آن است كه فرد چه نسخهاي از ژن را به ارث برده باشد.
از ژن CYP2A6نيز نسخههاي متفاوتي وجود دارد اين ژن مسوول تجزيه نيكوتين است.
نيكوتين از مواد اعتيادآوري است كه حضور آن تعادل دروني بدن را برهم مي زند نتيجه اين بررسي نشان ميدهد ظرفيت هر فرد براي تحمل نيكوتين با فرد ديگر متفاوت است و اين مسئله وابسته به ان است كه چه نسخهاي از ژن ياد شده در مجموعه ژنوم يك فرد حضور داشته باشد.
در اين تحقيق تمامي افرادي كه روزانه نزديك به دو پاكت سيگار مصرف مي كردند نسخه خاصي به از اين ژن را دارا بودند اين نسخه نه تنها نيكوتين را تجزيه ميكند بلكه يك فرايند معكوس را روشن ميسازد.
يعني فرد پس از كشيدن اوليه سيگار تمايل شديدي به كشيدن سيگار بعدي پيدا ميكند حضور اين ژن ظرفيت بدن براي تحمل نيكوتين بالا ميبرد.
اما بالا بردن ظرفيت تحمل نيكوتين به معناي بالا بودن توانايي جسمي اين افراد در برابر مضرات سيگار نيست.
اين افراد نيكوتين بيشتري مصرف ميكنند و در نتيجه دچار آسيب بيشتري هم ميشوند.
نسخه ديگري از همين ژن كاملا برعكس عمل ميكند و مقاومت افراد را در برابر نيكوتين كاهش ميدهد.
بدين ترتيب فرد تمايل كمتري به كشيدن سيگار بعدي نشان ميدهد اما اين نسخه كه معكوس عمل ميكند بسيار كمياب است نكته جالب تر اينكه افرادي كه دو كپي از اين نسخه كمياب را داشتند افرادي بودند كه روزانه كمترين تعداد سيگار را در بين ۲۰۰نفر ميكشيدند.
اما تنها سه درصد اين جمعيت ۲۰۰نفري دو كپي از اين نسخه را داشتند.
ساير نسخههاي ژن CYP2A6سبب بروز حالتي بين دو گروه نامبرده مي شود متخصصان ژنتيك تاكيد ميكنند كه اين تحقيق ژنتيكي مربوط به نژاد ژاپني ميشود.
اما با توجه به بررسيهاي ژنتيكي مشابهي كه پيش از اين در سوئد و تركيه صورت گرفته بود نتيجه اين تحقيق ثابت ميكنند كه ارتباطي مستقيم ميان نسخه موجود از ژن CYP2A6و ميزان اعتياد افراد به دخانيات وجود دارد.
با توجه به آنكه تمايل و ظرفيت افراد در مورد تحمل نيكوتين متفاوت است هر فرد براي ترك سيگار نياز به زمان و روشي مخصوص به خود دارد.
اما در نهايت اين امر به اراده هر فرد بستگي دارد.