جراحي زيبايي در انگليس، از تابو تا انفجار
——————————————————————————–
كار به جايي رسيده كه حتي خانم 46 سالهاي كه دوزاده سال است بينايي خود را از دست داده، از عمل زيبايي صورتش بسيار راضي بوده و اظهار ميكند كه زيبا شده است. دو سوم زنان زير 25 سال گفتهاند، تمايلشان به اين كار تأثير هنرپيشگان است. آنان پس از عمل، خود را شبيه «آنجلينا جولي» ميدانند؛ چه باشند، چه نباشند.
——————————————————————————–
جراحي زيبايي كه چندي پيش در جامعه انگلستان «تابو» به شمار ميرفت، هماكنون به حركتي انفجحاري در اين كشور تبديل شده و انتقاد شديد روشنفكران بريتانيا را به همراه داشته است.
روزنامه «گاردين» در گزارشي نوشت: جراحيهاي زيبايي، در انگليس در حال تغيير شكل به يك تجارت سودآور بوده و زيباييپرستي را وارد بازار پرسودي نسبت به گذشته ميكند. اين صنعت از دهه 90 تا كنون سالانه رشدي بالغ بر ده تا بيست درصد داشته و به تازگي نيز به حدود دو برابر و بيشتر رسيده است.
جراحيهاي زيبايي در بيمارستانهاي «Bupa» در سال گذشته 32 درصد افزايش داشت؛ اين افزايش كه همراه با دو برابر شدن تعداد بيماران مرد بوده است. همچنين جراحيهاي انجمن جراحان پلاستيك و زيبايي بريتانيا (Buaps) نيز حدود پنجاه درصد افزايش داشته است. اما با توجه به عدم وجود يك آمار ملي رسمي در اين زمينه، هم تعداد دقيق اين جراحيها معلوم نيست.
Bupa اين آمار را سالانه حدود 75 هزار عمل اعلام كرده، به اين ترتيب كه تا پايان سال گذشته، حدود 250 ميليون پوند از اين طريق وارد بازار انگليس شده است. ميزان دقيق اين انفجار ناگهاني، هر قدر كه باشد، فشار زيانآوري را بر ما وارد كرده است. روشي كه تا حدود يك دهه پيش از نظر فيزيكي يك ريسك، از نظر روحي مورد ترديد، بسيار گران و از نظر اجتماعي نيز موقعيت خوبي نداشت، هماكنون بسيار رايج شده است.
بنا بر تحقيق مجله «Grazia»، در تابستان امسال، بيش از نيمي از زنان و يك چهارم پسران جوان، تمايل به اين كار داشته و چهل درصد دختران جوان نيز اين كار را انجام دادهاند.
مجله zoo هماكنون در حال برگزاري مسابقهاي براي خوانندگانش است كه برنده اين مسابقه ميتواند يك عمل زيبايي رايگان را براي دوست دخترش انجام دهد. به هر حال، با فراموشي آسيبهاي روحي و انتقادهاي سياسي اعمال جراحي زيبايي، اين اقدام هماكنون در كنار مبل و وسايل خانه به يكي از ملزومات زندگي تبديل شده است.
چه كسي يا چه چيزي مسئول اين تغيير افكار بود و چرا ما آنقدر متمايل به تعقيب چنين روشي هستيم؟
«ليز ديل»، متخصص بازاريابي ميگويد: اين جهش از حدود 5 سال پيش و با اعلام اين اعمال توسط تعدادي از اشخاص مشهور انگليسي آغاز شد و طبيعتاً مدتي پس همه مردم به عمل زيبايي بيني روي ميآوردند و با افزايش تبليغات در مجلات زنان و شبكههاي تلويزيوني ناگهان اين عمل فراگير شد. همه اينها ناشي از دنياي «كلمات» است. وي ميگويد: رسانهها بارها از من پرسيدهاند كه علت اين انفجار چه بوده است؟ ولي متأسفانه بايد به شما بگويم علت خودتان هستيد. اينگونه تبليغات، تنها محرك مؤثر زنان براي خريد يك مجله است. تلويزيون هم سرشار از تبليغاتي است كه يك خانم ناراضي، از نوك سر تا نوك ناخنش تحت عمل جراحي زيبايي قرار ميگيرد.
شبكههايي چون «MTV» به دنبال «صورتهاي مشهور » هستند كه نتيجه آن تلاش عده بسياري براي مطابقت با معيارهاي آنان است. بيشتر مسئولان اينگونه شبكهها كه تبليغاتي به اين صورت دارند نيز كار خود را معرفي دنياي مدرن جديد به مردم ميدانند.
Buap هميشه تأكيد داشته كه اين تبليغات پيام خطرناكي براي بينندگان آنهاست، چرا كه آنان را به دلايل واهي تشويق به انجام اين اعمال ميكند؛ به عبارت ديگر تنها دليل روي آوردن به جراحي پلاستيك يك «برداشت نادرست» و «سوءتفاهم» است.
آژانسهاي جراحي در همه جا قابل دسترسي است. شبكهها تنها تبليغ ميكنند و به ادامه ماجرا كاري ندارند و جراحان نيز سود هنگفتي به دست ميآورند. كار به جايي رسيده كه حتي خانم 46 سالهاي كه دوزاده سال است بينايي خود را از دست داده، از عمل زيبايي صورتش بسيار راضي بوده و اظهار ميكند كه زيبا شده است. بيشتر بيماران از نتيجه كار بسيار خشنودند؛ اما واكنش بيماراني نيز كه نتيجه عمل آنان اشتباه ميشود، جالب است. «لزلي اش» هنرپيشه پس از اينكه عمل جراحي لبش موفقيتآميز نبود، اعلام كرد كه حتي احساس امنيت نيز نميكند.
علت عمده افزايش اين اعمال، تنها اظهار رضايت روحي بيماران است. همين مسئله باعث شده تا زنان بسياري با در دست داشتن كيفهاي پر از پول و عكسهاي متعدد از هنرپيشگان روانه مطبهاي جراحي شوند.
بنابر نظرسنجي مجله «Grazia»، دو سوم زنان زير 25 سال گفتهاند، تمايلشان به اين كار تأثير هنرپيشگان است. آنان پس از عمل، خود را شبيه «آنجلينا جولي» ميدانند؛ چه باشند، چه نباشند.
به خاطر شناخته شدن از راه هنرپيشگان و مدلها و ستارههاي پاپ ـ اشخاصي كه تنها بر اساس ظاهرشان درباره آنها قضاوت ميشود ـ زنان تنها به خاطر ظاهر، زندگي خود را تغيير ميدهند.
بيشتر اين بيماران، پس از عمل احساس ميكنند كه اعضايشان متعلق به خودشان نيست و شكل ظاهريشان تنها ماسكي بر شخصيت واقعي آنان است؛ برخي نيز مثل «تويا ويل كاكس» اين كار را باعث تحولي در زندگي و خوانندگي خود ميدانند.
روي هم رفته، جراحي پلاستيك به طور رامنشدني تنها مفهوم فمينيستي دارد و 90 درصد مشتريان آن زن هستند. اكثر فمينيستها بسيار به اين كار متمايل بوده و هنگامي كه خانمهاي ديگر به آنان ميگويند شوهران ما، ما را اينگونه دوست دارند، آنان به شدت با اين جملات برخورد ميكنند. در يك عصر پست ـ فمينيستي اين مطالب جالب توجه است.
زمان نيز تأثير خود را داشته است، در حالي كه يك قرن پيش، تنها به يك دختر بيست ساله با زيبايي بيست سالگي نگاه ميكردند، هماكنون يك زن سي ساله نيز كه داراي سه فرزند است و به بدنسازي و استخر هم ميرود، ميخواهد بيست ساله به نظر برسد. اين عقيده فمينيستها كه زيبايي، باعث جلب توجه و اعتماد به نفس ميشود، تا لذت مردان، زمينه را براي گرايش بيشتر زنان به اين اعمال در عصر پست ـ فمينيستي هموارتر كرده است.
در پايان اينكه براي بيشتر كساني كه به اين دلايل، زير تيغ جراحان رفتهاند، جراحي نشانهاي فراتر از شكل جسمي و ظاهري بوده و تأثيرات روحي پس از عمل، علل اصلي بودهاند.