سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
گذشتگان بر این باور بودند که اندازه‌گیری شنوایی کودکان تا سن شش سالگی امکان ندارد، اما تکنولوژی سالهای اخیر نشان داده است که انسان قادر به اندازه‌گیری شنوایی کودکان و نوزدان حتی در چند ساعت پس از تولد است.
کودکی که کم شنوایی او ناشناخته مانده است تاخیر رشد و تکامل زبان و گفتار و شناخت نسبت به همسن و سال خود خواهد داشت، یادگیری او مختل و در صورتی که شدت کم شنوایی او زیاد باشد و تا سنین ۴- ۳سالگی اقدام توانبخشی بر روی او صورت نگیرد موجب اختلالات شدیدی در رشد و تکامل زبان و گفتار او خواهد شد.
تشخیص زودرس کم شنوایی موجب شروع اقدامات درمانی و توانبخشی از سنین پایین و نتیجه آن بهتر شدن رشد زبان و گفتار و شناخت کودک خواهد بود.
میزان کم شنوایی از خفیف تا عمیق متغیر بوده و عده‌ای کم شنوایی‌های خفیف کودک را اهمیت نداده و با توجه به اینکه با صدای متوسط او را صدا می زنند و او پاسخ نمی‌دهد تصورشان این است که کودک شنوایی ندارد در حالی که ممکن است کودک فقط کم شنوایی به علت عفونت گوش میانی داشته باشد ولی از آنجاییکه شنوایی کودک در سنین پایین در حال رشد و تکامل است همین مقدار کم شنوایی نیز در آینده وی تاثیر خود را در میزان یادگیری او خواهد داشت.
در صورت وجود علائم خطرزا برای کم شنوایی در خانواده حتما با پزشک معالج و یا شنوایی شناس باید تماس گرفت ضمن اینکه لوازم و ادوات شنوایی سنجی در کشور وجود دارد و هر لحظه که نسبت به شنوایی نوزاد خود دچار تردید شویم می‌توانیم به مراکز سنجش شنوایی مراجعه کرده اندازه‌گیری شنوایی کودک را درخواستم کنیم.
اطمینان از شنوایی طبیعی کودکان به خصوص در سالهای اولیه زندگی، وظیفه مهم والدین و کادر بهداشتی- درمانی می‌باشد و از آن جایی که تشخیص زود هنگام و مداخله مناسب کم شنوایی از بروز بسیاری از عوارض آن در آینده خواهد کاست، بنابراین توجه به عوامل خطرزای کم شنوایی برای والدین و کادر بهداشتی- درمانی بسیار مهم است.
تاخیر در زبان و گفتار، از عوامل بروز کم شنوایی، تاخیر زبان و گفتار است که در آن حالت کودک با شنوایی طبیعی بایستی بتواند در سن یکسالگی کلمات ساده همچون بابا و مامان و یا تا سن دو سالگی بتواند ترکیب دو یا سه کلمه را ادا کند، در صورت تاخیر رشد و زبان و گفتار، برای بررسی شنوایی با پزشک معالج، با پزشک معالج یا شنوائی‌شناس مشورت شود.
وجود عفونت‌های مکرر گوش به خصوص عفونت در گوش میانی، موجب کاهش شنوایی خواهد شد که در صورت تکرار عفونت یا تداوم آن حتما ضمن مشورت با پزشک معالج، شنوایی کودک نیز بررسی شود.
سابقه فامیلی کم شنوایی در خانواده و در صورت وجود افراد کم شنوا در فامیل درجه یک و دو که هیچ علت خاصی برای آن وجود نداشته باشد، شنوایی کودک را باید بررسی کرد.
در صورت وجود عواملی همچون وزن تولد کمتر از ۱۵۰۰گرم، تنفس مصنوعی به مدت بیش از ده روز پس از تولد، یرقان شدید در هنگام تولد که نیاز به تعویض خون داشته باشد، عفونت‌های ویروسی مادر مانند سرخچه درهنگام حاملگی، هیدرو سفالی کودک، ابتلا کودک به مننژیت، اریون و سرخک، بایستی ارزیابی شنوایی کودک یکی از اقدامات والدین باشد، هر چند در بسیاری از موارد ممکن است تاثیری بر شنوایی کودک نداشته باشد.
***اما چرا باید شنوایی کودک را آزمایش کرد؟
بیشتر بچه‌ها هنگامی که بدنیا می‌آیند به خوبی می‌شنوند، اما تعداد کمی از آنها نمی‌توانند بشنوند، ما همه بچه‌ها را آزمایش می‌کنیم تاآنهایی را که نمی‌توانند بشنوند، شناسایی کنیم.
بسیار مهم است تا جایی که امکان دارد، کاهش شنوایی را سریع تشخیص دهیم چراکه بچه‌هایی که کاهش شنوایی آنها به موقع تشخیص داده نمی‌شود، دوران یادگیری بسیار سختی خواهند داشت.
اگر کاهش شنوایی کودک را به موقع تشخیص دهیم ، راههای بسیار زیادی وجود دارد که بتوان به کودک کمک کرد و اطمینان حاصل نمود که شنوایی نوزاد پیش از آنکه بیمارستان را ترک کند، ارزیابی شده است.
*** مواردی که باید درباره آزمایش شنوایی سنجی بدانیم
آزمایش بدون خطر و بدون درد است و در حدود ده دقیقه انجام می‌شود، بیشتر بچه‌ها هنگام آزمایش خواب هستند و پدر و مادر نتایج آزمایش را پیش از ترک بیمارستان خواهند دید.
برخی کودکان ممکن است، نیاز به انجام آزمایشهای دیگری همچون وجود مایع در گوش، وجود سر و صدا در اتاق آزمایش و یا تکان خوردنهای بیش از حد کودک داشته باشند.
بیشتر بچه‌هایی که نیاز به آزمایش دیگری دارند، شنوایی‌شان طبیعی است فقط بعضی از آنان کاهش شنوایی از خود نشان خواهند داد و اگر کودکی در آزمایش شنوایی قبول نشد، حتما در اولین فرصت آزمایش برای او تکرار شود.
برخی از نوزادان در آزمایش اولیه شنوایی خوبی دارند و در آزمایش اولیه قبول می‌شوند ولی بعدها به علت بروز برخی بیماریها، برخی ضربه ها و صدمات ، برخی داروها و یا تاریخچه و سابقه خانوادگی دچار کاهش شنوایی می‌شوند که باید به موقع تشخیص و به پزشک متخصص مراجعه کرد.