تحقيقات نشان ميدهد شمار واقعي آسياييهايي كه در فقر شديد بسر ميبرند به خاطر عدم احتساب هزينه مراقبتهاي بهداشتي، دهها ميليون نفر بيشتر از آمار اعلام شده است.
درآمد يك دلار براي هر نفر در هر روز آستانه فقر شديد است كه بانك جهاني تعيين كرده است و درسطح بينالمللي مورد پذيرش قرار گرفته است. اين رقم نمايانگر قدرت خريد در سال ۱۹۹۳بود.
اكنون گروهي از محققان ميگويند اين فرمول غذا، پوشاك و مسكن را احتساب كرده است، اما هزينه مراقبتهاي بهداشتي را كه ميتواند بخش قابل توجهي از درآمد فقرا را ببلعد درنظر نگرفته است.
محققان سنجش فقر در ۱۱كشور با درآمد كم تا متوسط شامل بنگلادش، چين، هند، اندونزي، قرقيزستان، مالزي، نپال، فيلپين، سريلانكا، تايلند و ويتنام را مجددا ارزيابي كردند.
اين كشورها ۷۹درصد جمعيت آسيا و ۴۸درصد جمعيت جهان را تشكيل ميدهند.
هنگامي كه هزينه مراقبتهاي بهداشتي نيز مد نظر قرار گرفت ۷۸ميليون نفر ديگر در اين كشورها به جمع افرادي كه زير خط فقر زندگي ميكنند افزوده شد.
فشار ناشي از هزينههاي بهداشتي در كشورهاي ويتنام، بنگلادش، هند، و چين بالاترين و در مالزي، تايلند و اندونزي كمترين ميزان بود.
محققان به سرپرستي ادي وان دورسلار پزشك سياست بهداشتي در مركز پزشكي اراسموس در روتردام هلند ميگويد اين يافتهها مويد تحقيقاتي است كه نشان ميدهد هزينههاي درماني باعث فقر ميشود.
به گفته محققان قبل از اجراي طرحهاي كاهش هزينههاي بهداشتي ، انجام ارزيابيهاي تحقيق و كنترل شده ضروري است.
داروها بيشترين هزينه بهداشتي خانوادههاي فقر زده را تشكيل ميدهد.
عرضه رايگان داروها راه حل اين مشكل نيست. اگر داروهاي رايگان عرضه نشود يا تجويز آنها ميسر نباشد مردم داروها را از طريق ديگري تهيه ميكنند يا اقدام به خوددرماني ميكنند كه بيفايده يا خطرناك است.
اين يافتهها در مجله “لانست” منتشر شده است.