۲۳‬بهمن، نخستين تزريق پني‌سيلين به انسان انجام شد

پني‌سيلين، به يك پليس ‪ ۴۳‬ساله انگليسي داوطلب دچار سپتي‌سمي و آبسه‌هاي متعدد سطحي تزريق شد.

اگر چه طي چهار روز درمان، بهبود معجزه آسايي در بيمار حاصل شد، اما به دليل كم بودن مقدار پني‌سيلين موجود، دارو تمام شد و بيمار چهار هفته بعد فوت كرد.

فلوري، به همراه ارنست بوريس چين، پني‌سيلين كشف شده درسال ‪ ۱۹۲۸‬توسط سرالكساندر فلمينگ را جدا كرد و براي بيماران به كار برد.

پني‌سيلين، نخستين آنتي بيوتيك مورد استفاده در دنياي پزشكي است. اين آنتي‌بيوتيك توسط ميكروب شناس اسكاتلندي، الكساندر فلمينگ در سال ‪ ۱۹۲۸‬كشف شد.

وي، در سال ‪ ۱۹۲۸‬ميلادي، هنگامي كه روي ويروس آنفلوآنزا كارمي‌كرد و به بررسي عفونت استافيلوكوك مي‌پرداخت، مشاهده كرد كپكي كه تصادفا محيطهاي كشتش را آلوده كرده، مانع از رشد استافيلوكوك شده است.

پني‌سيلين‌ها، تركيباتي باكتريسيد هستند و از طريق تداخل در سنتز ديواره سلولي باكتريها اثر خود را اعمال مي‌كنند.

اين داروها، بخوبي در مايعات و بافتهاي بدن انتشار مي‌يابند، اما نفوذ آنها به مايع مغزي نخاعي ناچيز است.

پني‌سيلين‌ها، در غلظت درماني در ادرار ترشح مي‌شوند، پروبنسيد دفع كليوي پني‌سيلين‌ها را متوقف مي‌كند، غلظت اين داروها را در پلاسما افزايش مي‌دهد و غلظت پلاسمايي آنها را براي مدت طولاني‌تري حفظ مي‌كند.

مهمترين عارضه جانبي پني‌سيلين‌ها، حساسيت مفرط است كه با بثورات جلدي و گاه آنافيلاكسي همراه است و مي‌تواند كشنده باشد.

بيماراني كه به يك پني‌سيلين حساسيت داشته باشند، به تمام‌پني‌سيلين‌ها حساسيت نشان خواهند داد، چرا كه حساسيت مفرط، به هسته اصلي پني‌سيلين‌ها مربوط است.

همچنين در چنين روزي در سال ‪” ،۱۸۴۱‬سر آستلي پاستون كوپر” جراح انگليسي و نخستين كسي كه “آئورت” شكمي را براي درمان با “آنوريسم” بست ، درگذشت.

آنوريسم عبارت از بزرگ شدن يا بيرون‌زدگي ديواره يك سرخرگ در اثر ضعف ديواره سرخرگ است.

آنوريسم، اغلب پس از حمله قلبي رخ مي‌دهد و معمولا در آئورت (سرخرگ بزرگي كه از قلب منشاء گرفته و در سينه و شكم به سمت پايين حركت مي‌كند) يا سرخرگ‌هايي كه مغز، پاها، يا ديواره قلب را تغذيه مي‌كنند، ايجاد مي‌شود.

در چنين روزي در سال ‪ ۱۶۳۷‬نيز “يان سوامردام” طبيعي‌دان، حشره‌شناس و آناتوميست هلندي و كاشف گلبول‌هاي قرمز (در سال ‪ (۱۶۵۸‬متولد شد