از هر ده كودك انگليسي يك تن ناراحتي رواني دارد
بر اساس تازهترين آمار رسمي كه از سوي دولت انگليس انتشار يافته از هر ده كودك ۵تا ۱۶ساله انگليسي، يك كودك به يكي از انواع بيماريهاي رواني از افسردگي گرفته تا اوتيسم مبتلاست.
بر اساس اين آمار كه محصول دومين مطالعه گسترده در انگليس به منظور تهيه نقشه جامعي از ميزان، تنوع و نحوه پراكندگي بيماريهاي رواني درميان كودكان اين كشور است، پسرها بيشتر از دخترها درمعرض خطر ابتلا به بيماري رواني قراردارند و آمار كودكاني كه به يكي از انواع بيماريهاي رواني دچار هستند در ميان خانوادههاي تك والد، با ميزان تحصيلات پائينتر، ياكم درآمد بيشتر است.
آمار به دست آمده در اين بررسي كه در سال ۲۰۰۴و با مطالعه بر روي هشت هزار كودك در انگليس، ولز و اسكاتلند تهيه شده، مويد اطلاعات به دست امده در نخستين مطالعه در مورد احوال رواني كودكان در بريتانيا است كه در سال ۱۹۹۹به انجام رسيد.
به اعتقاد محققاني كه مطالعه اخير را به انجام رسانده اند، داده هاي جديد نشان ميدهد كه ميزان موارد ابتلا به بيماريهاي رواني در ميان كودكان در سراسر بريتانيا (شامل اسكاتلند، ويلز، ايرلند، و انگليس كه بر روي هم ممالك متحده پادشاهي بريتانيا ناميده ميشوند) در ۲۵سال گذشته افزايش يافته اما اكنون در حد ده درصد جمعيت كودك در اين كشور پايدار شده و احتمال دارد كه از اين پس از ميزان آن كاسته شود.
در آمار جديد همچنين اين نكته مورد تاكيد قرار گرفته كه پزشكان بدرستي از تجويز دارو به كودكان داراي ناراحتيهاي رواني خودداري ميكنند و تنها در مورد برخي از كودكاني كه دچار عارضه موسوم به “نقص در ميزان توجه به واسطه فعالييت شديد ” Attention Deficit hyperactivity disorderبه صورت شديد هستند از مداواي متكي به دارو استفاده ميكنند.
بر اساس آمار ۴۳درصد از اين دسته از كودكان با داروهاي مختلف ازجمله ريتالين تحت درمان قرار ميگيرند.
بر مبناي آمار انتشار يافته از سوي اداره ملي آمار، در سال ۲۰۰۴حدود چهار درصد از كودكان در انگلستان به عارضههايي نظير نگراني و اضطراب و يا ترس از امور مختلف مانند ارتفاع يا محيطهاي تنگ و امثالهم دچار بوده اند، شش درصد به نقيصههاي رفتاري مانند خشونت و جامعه ستيزي، دو درصد به عارضه فعاليت بيش از حد و يك درصد نيز به بيماريهاي نادرتري مانند اوتيسم، تيك هاي عصبي يا اختلال در الگوي خوردن غذا مبتلا بودهاند.
در مجموع حدود دو درصد از كودكان به بيش از يك نوع عارضه رواني دچار بودهاند و به اين ترتيب كل جمعيت روان پريش كودكان به ۱۰درصد بالغ مي شده است.
به گفته رابرت گودمن استاد موسسه روانپزشكي در كينگر كالج دانشگاه لندن و يكي از تهيهكنندگان گزارش اخير، شباهت زياد ميان گزارش جديد و گزارش سال ۱۹۹۹خبر خوبي به شمار ميايد زيرا هرچند در قياس با ۲۵سال گذشته موارد بيماري رواني در ميان كودكان انگليسي دو برابر شده اما آمار نشان ميدهد كه تراز بيماري به حد پايداري رسيده و اكنون سير نزولي آن آغاز شده است.
دينا مورلي معاون بنياد خيريه “مغز هاي جوان” كه به بهداشت رواني كودكان توجه دارد نيز ضمن استقبال از آمار تازه خاطر نشان كرده كه اين اطلاعات حكايت از آن دارد كه “سياستهاي دولت در زمينه بهبود شرايط كودكان نتايج مثبت به بار آورده است هر چند كه هيچ راه حل فوري و معجره آسا براي مقابله با اين مشكل وجود ندارد.”
تذكر اين نكته ضرورياست كه سير صعودي ابتلاي كودكان انگليسي به بيماريهاي رواني از دوران حكومت خانم تاچر و زماني آغاز شد كه سياستهاي اقتصادي بشدت بازار محور در اين كشور، كسب درآمد و سود بيشتر را به محور همه فعاليتهاي اجتماعي بدل كرد.