زندگي در کنار پارکها در زدودن بيعدالتي مؤثر است .
پژوهشهاي انجام شده نشان مي دهد، زندگي در کنار پارکها و محيط هاي پردرخت ميتواند در از بين بردن بي عدالتي موثر باشد، فارغ از اينکه ساکنان اين مناطق از چه موقعيت اقتصادي برخوردار باشند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از روزنامه “اينديپندنت” ، بالاخره ثابت شد که زندگي در جوار پارک و محيط هاي پردرخت ميتواند، ميزان سلامتي را افزايش دهد.
آن چنان که در اين مقاله که ديروز منتشر شد، آمده است، پژوهشهاي علمي جديد نشان ميدهد که سپري کردن اوقاتي در محيط هاي سرسبز، مثل پارک يا بيشههاي حاشيه شهرها، سلامت ساکنان اين مناطق را بهبود ميبخشد و از عوارض ناسالم زندگي در محلات شلوغ در شهرهاي بزرگ و حتي از عوارض فقر اقتصادي بر سلامت مردم، ميکاهد.
اين نشريه مي افزايد :ارتباط مستقيم بين بيماريهاي وخيم و فقر امري اثبات شده است، ولي اين اولين بار است که يک پژوهش علمي ثابت ميکند که ميتوان اختلاف بين ضريب سلامت بين لايههاي اجتماعي فقير و غني را با کمک محيط هاي سبز تقريبا به نصف کاهش داد.
اينديپندنت در مطلب خود به نتايج پژوهش علمي جديدي اشاره ميکند که اخيرا در مجله پزشکي معتبر بريتانيايي “لانست” به چاپ رسيده است.
پژوهش يادشده، با مقايسه ميزان مرگ و مير در بين لايههاي فقير و غني ساکن مناطق روستايي و سرسبز با لايههاي اجتماعي مشابه در محيط هاي آلوده و شلوغ شهرهاي بزرگ، ثابت مي کند، فاصله ميان ميزان سلامتي فقرا و ثروتمندان در روستاها و محيط هاي سرسبز کمتر است.
محققان اين پژوهش علمي معتقدند که يافتههاي آنان چنان مستدل و قوي است که مسئولان امور شهري و برنامهريزان دولتي بايد گسترش محيط هاي سبز را به علل پزشکي و براي سلامت عمومي جامعه در دستور کار خود قرار دهند.
به نوشته اينديپندنت، اين پژوهشگران براي کشف ارتباط بين بيماريهاي مرگآور و زندگي در محيطهاي سبز، زندگي حدود 41 ميليون نفر از مردم بريتانيا را که زير سن بازنشستگي هستند بررسي کرده و موارد مرگ حدود 366 هزار نفر را که بين سالهاي 2001 تا 2005 اتفاق افتاد، مورد ارزيابي قرار دادهاند.
اين پژوهشگران ميگويند: افرادي که در جوار محيط هاي سبز زندگي ميکنند کمتر تحت تأثير عوامل عدم برخورداري از سلامت به خاطر کمبود رفاه يا فقر اقتصادي قرار ميگيرند.
بر پايه پژوهش اين محققان،شواهد نشان از آن دارد که تماس و همجواري با محيطهاي سبز، فارغ از ساير عوامل مانند سطح درآمد يا عوامل اقتصادي، موجب افزايش شادابي و فعاليتهاي فيزيکي ميشود؛ که به نوبه خود عاملي مهم در بهبود کيفيت سلامتي مردم است.
اينديپندنت در ادامه مقاله از قول مؤلفان اين پژوهش مينويسد: تاثيرات همجواري با محيطهاي سبز فقط به تشويق فعاليتهاي فيزيکي محدود نميشود.
تحقيقات نشان مي دهد که تماس با اين محيط ها و حتي ديدن اين فضاها ميتواند باعث بهبود وضعيت روحي- رواني افراد شود و در نتيجه مشکلاتي شبيه به فشار خون و فشار عصبي را کاهش دهد يا در دوران نقاهت به تسريع بازآفريني سلامت بيماران کمک جدي کند.
اين پژوهش در نتيجه گيري خود همچنين تاکيد ميکند که محيط هايي که باعث افزايش و بهبود سلامتي ميشود، نقشي عمده در کاهش اختلاف در برخورداري لايههاي اجتماعي از سلامت دارد.
اينديپندنت مي افزايد، در مطلبي که به عنوان ضميمه اين تحقيقات در مجله پزشکي “لانست” منتشر شده، “تري هارتينگ” از انستيتو مطالعات شهرسازي سوئد، نوشته است: اين تحقيقات نشان ميدهد که نقش محيط هاي سبز بسيار بيشتر از زيباسازي شهرها و محلات است. محيط هاي سبز در زدودن بيعدالتي از عرصه بهداشت و سلامت عمومي نقشي بسيار مهم دارند و سياستمداران و مسئولان امور بهداشتي جامعه بايد اين نکته را جدي بگيرند.
اينديپندنت به نقل از دکتر “ريچارد ميچل” يکي از مسئولان اين پژوهش علمي و استاد بهداشت عمومي در دانشگاه گلاسکو، ميافزايد :ما دولت را تشويق خواهيم کرد که سياست خود را در مورد محيط هاي سبز بررسي کند و نتايج اين تحقيقات علمي را در برنامه ريزيهاي آينده در زمينه شهرسازي در نظر بگيرند.