“بی ‌بی ‌سی نيوز”،:كساني كه با مرگ همسر دچار كمترين اندوه مي‌شوند يا وابستگي زيادي به همسر خود نداشته‌اند يا در حالت انكار هستند.

بر اساس مطالعه‌ انجام شده در آمريكا، مرگ همسر در سنين بالاتر آنقدر هم كه تصور مي‌شود تاثير وحشتناك بر فرد ندارد.
به گزارش پايگاه اينترنتي “بي‌بي‌سي نيوز”، تيم محققان دانشگاه ميشيگان با دنبال كردن زندگي ‪ ۱۵۰۰‬زوج ‪ ۶۵‬ساله به بالا، كيفيت ازدواج آنها و تاثير مرگ زن يا شوهر بر زندگي ديگري را بررسي كردند.

تقريبا نيمي از آنها گفتند كه از زندگي زناشويي خود راضي بوده اند اما توانسته‌اند بدون تحمل اندوه زياد بر اين ضايعه غلبه كنند.

كارشناسان تا به حال مي‌پنداشتند، كساني كه دچار كمترين اندوه مي‌شوند يا وابستگي زيادي به همسر خود نداشته‌اند يا در حالت انكار هستند.

“دبورا كار”، جامعه شناس دانشگاه “راتگرز”، كه اين مطالعه را زماني كه در دانشگاه ميشيگان بود، آغاز كرد، گفت:در اين مطالعه چهل و شش درصد زنان بيوه و مرداني كه همسرشان فوت كرده بود،گزارش دادند كه ازدواج‌هاي موفقي داشته‌اند.

وي افزود: آنها بر اين باور بودند كه زندگي عادلانه است و مرگ را به عنوان بخشي از زندگي پذيرفته‌اند و همچنين خاطرات گذشته براي بسياري از زوج‌هايي كه همسرشان مرده مايه آرامش خاطر است.

به گفته خانم “كار”، اين يافته‌ها شاهدي قدرتمند بر اين مساله است كه مردها و زن‌هايي كه زود روحيه خود را بازمي يابند، آدم‌هاي بي‌احساس يا در حالت انكار نيستند، بلكه در واقع از قوه سازگاري بالايي در واكنش به ضايعه به شيوه‌اي سالم برخوردارند.

تيم محققان همچنين متوجه شد كه ‪ ۱۰‬درصد كساني كه زوج خود را از دست داده‌اند پس از آن احساس آسودگي مي‌كنند.

خانم “كار” گفت كه اين افراد پيش از مرگ زوج دچار افسردگي بوده‌اند و بعد از آن بهبود يافته اند.

وي افزود: اينها كساني هستند كه احساس مي‌كردند در يك ازدواج بد به تله افتاده‌اند يا مجبور به تحمل وظايف سنگين مراقبت از همسر بوده‌اند و بنابراين مرگ همسر باعث آسايش و گريز از آن شرايط شده است.

“براساس برداشت كهنه، اين غيبت اندوه به معني خودداري عاطفي يا نوعي انكار است، اما از ديد ما اينها كساني هستند كه مرگ همسر برايشان به معني برطرف شدن يك منبع مزمن نگراني و اضطراب است.”
در اين مطالعه ‪ ۱۶‬درصد كساني كه زوج خود را از دست داده‌اند براي ‪۱۸‬ ماه يا بيشتر دچار اندوه شديد بودند. از هر ده نفر يكي از آنها با گذشت شش ماه از حادثه هنوز دچار افسردگي شديد بود اما به نظر مي‌رسيد كه اين افسردگي پس از ‪ ۱۸‬ماه به طور چشمگيري كاهش يافت.

مطالعه ياد شده با كمك مالي موسسه ملي “فرآيند پيري” در آمريكا انجام شده‌ است.