راهحل تازهاي براي يك تناقض زيست شناسانه پيدا شد
يك گروه از پژوهشگران مجار راه حل تازهاي را براي يك تناقض- نماي مشهور در حوزه زيست شناسي ارايه كردهاند.
يكي از مسائل كلاسيك در حوزه زيست شناسي مساله منشا اوليه حيات است كه در قالب پارادوكس يا متناقض نمايي موسوم به “آيگن “Eigenمطرح ميشود.
بر مبناي اين پارادوكس ژنومهاي طويل براي بازتوليد و ايجاد نسخه هاي مشابه از خود، به نحو قابل اعتماد و بدون خطا، نيازمند استفاده از آنزيمهاي پيچيده هستند.
سوالي كه مطرح ميشود آن است كه آيا رمز مخصوص توليد اين آنزيمها را ميتوان درون خود ژنوم جاي داد يا آنكه اين امر امكان پذير نيست.
به نوشته نشريه علمي نيچر ويژه علوم ژنتيكي يك گروه از محققان مجار از دانشگاه بوداپست به سرپرستي ئيورس زاتمري براي حل مشكل، تعريف تارهاي از “نسخه بدون خطا و قابل اعتماد” ژنوم ارائه كردهاند.
اين پژوهشگران نموداري از تاثيرات جهشها يا خطاها در مولكولهاي پيام برنده آر.ان.آ موسوم به ريبوزيمها تهيه كرده اند.
اين نمودار نشان ميدهد كه نحوه كاركرد ريبوزيمها كه براساس شكل ظاهري آنها (فينو تايپ) مشخص ميشود، ميتواند در برابر شمار زيادي از موارد جهش ژنتيكي تاب بياورد و خاصيت خود را در رشته ژنتيكي (ژنوتايپ) محفوظ نگاه دارد.
معناي اين امر آن است كه بر خلاف آنچه كه محققان درگذشته تصور ميكردند، بروز جهشها لزوما سبب ايجاد تغييرات اساسي و نامطلوب در ژنومها نميشود و رشتههاي طويل و بلند از ژنومها ميتوانند عليرغم بروز جهشهاي متعدد، همچنان به نحو موفقيتآميزي نمونههاي خود را با همان كاركردهاي اصلي تكثير كنند.
البته اين فرايند تا ابد ادامه پيدا نميكند و فراتر از يك آستانه، بروز جهشهاي بيشتر موجب بروز تغيير در كاركرد رشته ژنوم ميشود.