نوزادان گريه كردن را از رحم مادر آغاز ميكنند
پژوهشگران دريافتهاند اولين گريه نوزاد نه در زمان تولد بلكه در رحم مادر اتفاق ميافتد.
به گزارش خبرگزاري رويترز هلث از نيويورك، محققان با كمك تصاوير سونوگرافي كه ضبط ويديويي شده بود نشانههايي از رفتار گريه را در گروهي از جنينها در واكنش به يك صداي كم دسي بل كه بر روي شكم مادر نواخته شد مشاهده كردند. اين جنينها در سه ماهه آخر بارداري قرار داشتند.
نشانههاي ترس ، تنفس عميق، باز شدن دهان و لرزيدن چانه كه همه آنها علايم گريه است در جنينها مشاهده شد.
اين رفتار در ۱۱جنين از هفته بيست و هشتم بارداري مشاهده شد.
دكتر اد ميتچل از دانشگاه آكلند در نيوزيلند ميگويد محققان بطور تصادفي اين پديده را مشاهده كردند. آنها قصد داشتند تاثير استعمال دخانيات و كوكايين را در دوران بارداري بررسي كنند و در ابتدا گمان ميكردند اين واكنشها حمله است.
اما با مشاهده دقيق تر تصاوير ضبط شده ويديويي دريافتند رفتار جنين شبيه گريه گردن يك نوزاد است.
مشاهده چنين رفتاري از جنينها چندان تعجب آور نيست. نوزادان نارسي كه قبل از هفته بيست و هشتم بارداري بدنيا آمدهاند نيز ميتوانند گريه كنند.
نتايج اين مطالعه در شماره ماه سپتامبر نشريه “and Neonatal Edition “Archives of Disease in Childhood: Fetalمنتشر شده است.
محققان درابتدا متوجه رفتار گريه مانند در يك تصوير سونوگرافي از يك جنين ۳۳هفتهاي شدند. جنين در اثر محرك و ارتعاش بر روي شكم مادر به وحشت افتاد و سر خود را چرخاند. بعد از آن تنفس عميق، باز كردن دهان و لرزش چانه كه همگي نشانه گريه است مشاهده شد.
سونوگرافيهاي بعدي رفتاري مشابهي را در ۱۰جنين كه همگي بالاي ۲۸ هفته سن داشتند به مدت ۱۵تا ۲۰ثانيه بعد از ايجاد صدا نشان داد.
اين پديده نشان ميدهد گريه كردن از رحم مادر آغاز ميشود.
اين يافتهها كاربردهاي تكاملي دارد. جنين براي گريه كردن نه تنها به قابليتهاي حركتي بلكه رشد مغزي و حسي لازم براي پردازش صداي مزاحم و تشخيص آن به عنوان يك عامل منفي نياز دارد.
نتايج مطالعه ديگري كه اخيرا منتشر شد نشان ميداد جنين تا قبل از هفته بيست و نهم بارداري درد را حس نميكند. مسيرهاي درد در مغز طي هفتههاي بيست و سوم و سيام بارداري شروع به رشد ميكند.