دكتر آن تسائو از مركز پزشكي اندرسون در دانشگاه تگزاس سوابق پزشكي هزار و ۳۷۰بيمار مبتلا به نوعي سرطان ريه را كه تحت شيمي درماني يا شيمي و پرتودرماني قرار گرفته بودند بررسي كرد تا ارتباطي ميان سيگار و موفقيت درمان بيماران بيابد.
وی می گوید: مبتلايان به سرطان ريه كه هيچگاه سيگار نكشيدهاند علاه بر آنكه بهتر از بيماران سيگاري يا كساني كه پيشتر سيگار ميكشيدهاند به شيمي درماني پاسخ ميدهند ، شانس زنده ماندن آنها نيز بيشتر است.
فتند بيماران غيرسيگاري بهتر به شيمي درماني پاسخ ميدهند، پيشرفت بيماري در طول درمان كمتر است و شانس زنده ماندن آنها نيز بيشتر است.
اين امر به اين علت است كه آسيب ژنتيكي در غيرسيگاريها كمتر است، احتمال كمتري دارد به بيماريهاي ديگري مبتلا شده باشند و عملكرد ريه آنها بهتر است.
اين يافتهها اهميت مبارزه با سيگار را به عنوان يك مسئله مهم بهداشت عمومي نشان ميدهد.
مشروح اين يافتهها در شماره اول ژوئن مجله cancerمنتشر شده است.