پژوهشگران تركيبي را در آب گريپ فروت يافتهاند كه بر چگونگي جذب برخي داروها در بدن تاثير ميگذارد.
احتمال دارد از اين تركيب براي كمك به مصرف دوز كمتر دارو در برخي بيماران استفاده كرد.
برخي از بيماران از نوشيدن آب گريپ فروت به دليل تاثيراتش بر سوخت و ساز داروها اجتناب ميكنند درحالي كه سايرين به دليل خاصيت اين ميوه داروهاي خود عمدا را با آب گريپ فروت مصرف ميكنند.
بر پايه اين گزارش، يك آنزيم رودهاي به نام CYP3Aتا حدودي داروها را در هنگام جذب در بدن از بين ميبرد. اما آب گريپ فروت ( برخلاف ساير آب ميوهها) در كار CYP3Aمداخله ميكند و بدن ميتواند ميزان بيشتري از دارو را جذب كند.
دكتر “پل واتكينز” از دانشگاه كاروليناي شمالي در چاپل هيل و همكارانش ميگويند مادهاي را در آب گريپ فروت كشف كردهاند كه علت اين تاثير گريپ فروت است و “فورانوكومارين” furanocoumarinنام دارد.
وي افزود اكنون ميتوان آب گريپ فروت فاقد فورانوكومارين را براي بيماراني كه بايد از خوردن اين ميوه خودداري كنند به بازار عرضه كرد.
براي آزمون اين نظريه كه فورانوكومارين تركيب مورد نظر است، واتكينز و همكارانش اين ماده را از آب گريپ فروت جدا كردند.
آنها در اين مطالعه ۱۸مرد و زن را كه بطور مرتب داروهايي مختلفي را از جمله آسپرين و قرصهاي جلوگيري از بارداري مصرف ميكردند، مورد بررسي قرار دادند.
اين بيماران در بيمارستان ناشتايي يك دوز داروي فشار خون “فلوپيدين” felopidineبا نام تجاري “پلينديل” Plendilبه همراه آب طبيعي گريپ فروت، يا آب گريپ فروت بدون ورانوكومارين و يا آب پرتقال خوردند.
سپس آنها بطور عادي شروع به خوردن و نوشيدن كردند و خونشان بطور منظم تمام روز آزمايش ميشد.
در اين مطالعه ديده شد ميزان پلينديل در خون داوطلباني كه آب گريپ فروت معمولي مينوشيدند، ۶تا ۲۳۰درصد بيشتر بود.
آنها گزارش دادند، نوشيدن آب گريپ فروت بدون فروناكومارين و آب پرتقال هيچكدام چنين تاثيري نداشتند.
مشروح اين مطالعه را ميتوانيد در مجله “Journal of Clinical Nutrition “Americanبخوانيد.