افزايش قيمت داروهاي معالج بيماري ايدز در كشورهاي فقير، به معناي مرگ بيماران مبتلابه است.
به گزارش دويچهوله، چندي است كه دادن حق امتياز توليد برخي داروها به شركتهاي بزرگ و از جمله شركت داروسازي “جيليد” ((Gilead آمريكا در هند بحث برانگيز شده است.
اين شركت، داروي ضد ايدز توليد ميكند و اعطاي انحصار توليد اين دارو به اين شركت به معناي توليد نكردن داروي مشابه ارزان و مرگ بسياري از بيماران خواهد بود.
قانون جديد اعطاي انحصار توليد برخي داروها در هند در حمايت از حقوق شركتهاي بينالمللي وضع شده است و شركت داروسازي آمريكايي جيليد، توليد- كننده داروي ضد ايدز “تنوفووير” ( (Tenofovirدر همين رابطه خواستار گرفتن حق انحصار توليد اين دارو در هند شده است.
بدين ترتيب توليد داروي مشابه يا به بياني ديگر داروهاي ژنريك در ۱۲ سال آينده در هند ممنوع خواهد شد.
“لون گانگته” ( (Loon Gangteاز شبكه حمايت از بيماران مبتلا به ايدز هند نسبت به عواقب فاجعهبار اين تصميم هشدار داد و گفت : صحبت بر سر اين نيست كه دادن اين حق انحصاري، منافع شركتهاي بزرگ رقيب را بهخطر مياندازد، بلكه صحبت بر سر جان بيماران ايدزي است و اعطاي اين حق انحصاري به معناي گرانتر شدن داروي ضد ايدز و گرانتر شدن دارو بهمعناي مرگ بيماران مبتلاست.
سالهاست داروي تنوفووير در آمريكا و اروپا در درمان “آنتي ريترو ويرال” آلودگان به ويروس اچ.آي.وي ( (H.I.Vيا ويروس ايدز مصرف ميشود و عوارض جانبي اين دارو كمتر از داروهاي ديگر است و استفاده از آن مورد حمايت سازمان بهداشت جهاني قرار دارد.
با اين همه به دليل بهاي زياد اين دارو، تامين آن براي مردم كشورهاي فقير و در حال توسعه مشكل است و به همين دليل بيماران كشورهاي آمريكاي جنوبي، آسيا و آفريقا چشم اميد به شركتهايي مانند شركت دارويي “سيپلا” ( (Ciplaدوختهاند كه داروهاي مشابه توليد ميكنند.
اين شركت، دارويي مشابه تنوفووير را توليد و با يكهفتم بهاي داروي اصلي به بازار عرضه ميكند.
در صورتي كه شركت آمريكايي جيليد بتواند حق انحصار توليد اين دارو را از آن خود سازد، شركتهاي مشابهساز اجازه توليد داروي ارزان مشابه را نخواهند يافت.
“هانس وان د ورد” ( (Hans van de Weerdاز سازمان پزشكان بدون مرز، اين را پيامدي دانست كه نه تنها گريبان بيماران مبتلا به ايدز هند را خواهد گرفت، بلكه بيماران ساير كشورهاي فقير و در حال رشد را نيز دچار مشكل خواهد ساخت.
وي در عين حال متذكر شد “بسياري از بيماران كشورهاي در حال رشد به اين دارو دسترسي ندارند و هزينه تامين اين دارو براي هر بيمار بالغ بر پنج هزار و ۷۱۸دلار در سال ميشود و در كشورهايي مانند هند، برزيل يا تايلند بيماران هرگز قادر به پرداخت اين مبلغ نيستند.”
دو انجمن از انجمنهاي حمايت از بيماران مبتلا به ايدز با حمايت سازمان پزشكان بدون مرز اين هفته در دهلي نو نسبت به اعطاي حق انحصار توليد اين دارو شكايت كردهاند.
انجمنهاي ديگري در هند همچون انجمن حمايت از بيماران سرطاني اميد دارند كه اين اقدام اعتراضي نتيجهبخش باشد، چرا كه در صورت اعطاي حق انحصاري به توليدكنندگان داروي ضد ايدز، توليدكنندگان ديگر نيز خواستار دريافت چنين امتيازي خواهند شد.
برخي معتقدند دولت و پارلمان هند بايد در خصوص تامين داروهاي حياتي استثناهايي قايل شوند و ابعاد اين تصميم وسيعتر از حد تصور خواهد بود، چرا كه گرانتر شدن داروهاي معالج بيماريهاي خطرناك به قيمت جان مبتلايان تمام خواهد شد.