سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
رئيس انجمن پرستاري ايران گفت: پرستاري فقط كار در بيمارستان نيست و در صورتي كه پرستاران به عنوان پليس سلامت در كشور وارد عمل شوند نه تنها از بروز بسياري از بيماريها پيشگيري مي‌شود بلكه بار هزينه هاي درمان دولت نيز بسيار كم مي شود.
مهدي محرري امروز در نشست خبري روز پرستار در دانشكده خبر، افزود: متاسفانه جايگاه پرستاران با گذشت 100 سال از سابقه آكادميك اين حرفه در ايران هنوز مشخص نيست و شايد علت اين مسئله اين است كه پرستاران به جاي بيان مشكلاتشان در جامعه، فقط به كار در مراكز درماني پرداخته‌اند و كمتر به بيان مشكلات پرداخته‌اند.
وي افزود: خدمات پرستاران بر اساس اصول حرفه‌اي به هيچوجه محدود به خدمات بيمارستاني نمي‌شود بلكه مهمتر از آن مراقبت از سلامت مردم در سطح پيشگيري و كمك به بازتواني و مراقبت از بيماران پس از طي دوره درمان است كه هنوز در كشور ما اين نوع خدمات پرستاري اصلا تعريف نشده است.
وي گفت: بسياري از خانواده ها براي مراقبت از سلامت اطرافيانشان از افرادي دعوت به كار مي‌كنند كه تخصص پرستاري را ندارند در حالي كه براي هر كاري بايد به فردي مراجعه شود كه مجوز فعاليت و تخصص لازم را داشته باشد و پرستاران علاوه بر داشتن توان تخصصي و مجوز اين كار بيمه مسئوليت حرفه‌اي نيز دارند و مي توانند در مقابل هر گونه قصوري پاسخگو باشند.
محرري افزود: افزايش حقوق پرستاران و پرداخت كارانه به آنها در بيمارستانها اگر چه انگيره كاري آنها را بالا مي‌برد اما اين افزايش انگيره تا حدي در بهبود كارايي آنها تاثير دارد و هر فردي تواني دارند، بنابراين نمي‌توان از يك پرستار انتظار داشت بيش از حد توانش كار كند و دولت بايد به افزايش نيرو در مراكز درماني بر اساس استانداردها اقدام كند.
وي گفت: در صورتي كه تعريف درستي از خدمات پرستاران در تمام سطوح در كشور بشود مي‌بينيم كه به حدود 800 هزار پرستار در همه سطوح پيشگيري و بهداشت، درمان و بازتواني و مراقبت نياز داريم در حالي كه كل پرستاران ما از 150 هزار نفر تجاوز نمي‌كند بنابراين نبايد پرستار بيكار در كشور داشته باشيم.
وي افزود: با وجود اين، سختي كار پرستاري و بي‌توجهي به حقوق اوليه پرستاران، شيفتهاي كاري طولاني، نداشتن مرخصي و رفاه مناسب با اين حرفه بسياري از پرستاران را از اشتغال به اين حرفه گريزان كرده است.
در اين مراسم محمدي يكي از پرستاران نيز با اشاره به مشكلات متعدد پرستاران گفت: اكثر بيمارستانهاي كشور از بكارگيري پرستاران متاهل خودداري مي‌كنند و به دنبال نيروهاي مجرد هستند، بسياري از آنها پرستاران را مجبور به امضاي تعهد پذيرش شيفتهاي طولاني عصر و شب به طور متوالي مي‌كنند و اگر نپذيرند عذر آنها را مي‌خواهند.
وي افزود: پرستاران در اكثر بيمارستانهاي دولتي و خصوصي مجبورند 12 تا 15 شيفت عصر و شب در ماه بگيرند در حالي كه تحمل اين حجم كاري واقعا از توان يك فرد خارج است.
محمدي گفت: اكثر پرستاران به خاطر همين شيفتهاي اجباري دچار مشكلات شديد خانوادگي مي‌شوند و مجبورند بين كار و خانواده يكي را انتخاب كنند به خصوص اينكه در صورت كمترين اشتباه هيچ كس از آنها حمايت نمي‌كند.
وي افزود: برخورد با سخت ترين شرايط بيماران، در بخشهاي ويژه و نيز بخشهاي شيمي درماني موجب انواع ناراحتي‌هاي روحي رواني و جسمي براي پرستاران مي‌شود و متاسفانه اگر كوچكترين اعتراضي از سوي يك پرستار بشود يا بيكار مي‌شود يا به بخشهاي سخت تر تبعيد مي شود.