به گزارش خبرگزاري رويترزهلث از نيويورك، پل همرسلي از دانشگاه منچستر و دكتر جان ريد از دانشگاه آكلند در نيوزيلند ۴۰تحقيق بر روي بيماران رواني را بررسي كردند و دريافتند بيشتر اين افراد در كودكي يا بزرگسالي مورد آزار جسمي يا جنسي قرار گرفتهاند. آنها با مطالعه ۱۳ تحقيق شيزوفرني ميزان بدرفتاري با اين افراد را بين ۵۱تا ۹۷درصد مشاهده كردند.
همرسلي و ريد به ارتباط شناخته شده اختلال استرس پس ضربهاي و شيزوفرني اشاره كردند و گفتند بسياري از علايم شيزوفرني در حقيقت در اثر اين اختلال ايجاد ميشود.
ريد ابراز اميدواري كرد بجاي انگ زدن به اين بيماري و تجويز داروهاي تغيير روحيه، روش متعادل تر و مبتني بر شواهد درپيش گرفته شود و از بيماران در مورد سابقه بدرفتاري و آزار نسبت به آنها سوال شود.
شمار زيادي از بيماران رواني در دوران كودكي مورد اذيت و آزار قرار گرفتهاند.
اين دو محقق ميگويند ژنها در بروز شيزوفرني نقش دارند، اما ژنها به تنهايي باعث بروز اين بيماري نميشوند. به جز آلزايمر هيچ ژن واحدي يافت نشده است كه نقش كليدي در بروز يك بيماري رواني داشته باشد.
علايم شيزوفرني يا جنون جواني شامل دمدمي مزاجي ، تصور شنيدن برخي صداها، هذيان گويي و توهم است و مبتلايان از اختلال در حافظه و فعاليتهاي فكري رنج ميبرند. علايم اين بيماري بيشتر در اواخر دوران نوجواني و دهه دوم عمر خود را نشان ميدهد.
همرسلي و ريد ميگويند تمام بيماران رواني بايد در مورد سابقه آزار و بدرفتاري مورد سوال قرار گيرند. پزشك نبايد بطور خودكار اقدام به تجويز دارو كند و روان درماني در موارد بيشتري استفاده شود.
قرار است اين يافتهها در موسسه روانپزشكي در لندن و پانزدهمين سمپوزيم ISPSروان درماني شيزوفرني و ديگر اختلالات رواني در مادريد ارايه شوند.