دكتر “يورگن وستي نيلسن” و دكتر “اوا جونسون” از “كارلشمن” دريافتند ۱۶بيمار چاق مبتلا به ديابت كه بيش از شش ماه رژيم غذايي كم كربوهيدرات داشتند نسبت به ۱۵بيمار ديابتي كه رژيم غذايي معمولي خود را رعايت ميكردند، بهبود قابل توجهي در كنترل ديابت و وزن بدن آنها حاصل شد.
محققان در مطالعه خود نوشتند: پس از ۲۲ماه گروهي كه رژيم غذايي كم كربوهيدرات داشتند بهبود پايداري در كنترل وزن و قند بدن آنها مشاهده شد.
متوسط وزن بدن افرادي كه در گروه رژيم غذايي كم كربوهيدارت قرار داشتند در آغاز اين مطالعه ۱۰۰/۶كيلوگرم بود.
وزن بدن اين افراد در عرض شش ماه به ۸۹/۲كيلوگرم كاهش يافت و در مدت ۲۲ماه به ۹۲كيلوگرم رسيد.
علاوه بر اين هموگلوبين A1cكه نشانگر كنترل قند خون است در گروهي كه رژيم غذايي كم كربوهيدرات داشتند پس از يك سال از هشت درصد به هفت درصد كاهش يافت و پس از ۲۲ماه نيز ميزان هموگلوبين هنوز پايين بود و در حد ۶/۹درصد باقي ماند.
ميزان كالري در رژيم غذايي كم كربوهيدارت و رژيم غذايي غني از كربوهيدارت يكسان بود ( ۱۸۰۰كيلوكالري براي مردان و ۱۶۰۰كيلوكالري براي زنان ) اما نسبت كربوهيدراتها، پروتئين و چربي متفاوت بود بطوري كه اين ميزان در گروه كم كربوهيدارت به ترتيب: ۲۰درصد، ۳۰درصد و ۵۰درصد و در رژيم غذايي غني از كربوهيدارت به ترتيب ۵۵تا ۶۰درصد، ۱۵درصد و ۲۵تا ۳۰درصد بود.
به گفته نيلسون چيزي به عنوان يك رژيم غذايي كه همه بيماران بايد آن را بپذيرند وجود ندارد. برخي ترجيح ميدهند آنچه را به آن عادت كردهاند بخورند و با دارو ميزان قند خون خود را كاهش دهند. سايرين ترجيح ميدهند براي سالمتر شدن ،تغييرات اساسي در زندگي خود ايجاد كنند.
نيلسن در خصوص رژيم غذايي و ديابت اعتراف كرد اطلاعات ما در اينباره بسيار كم است و بيماران بايد از اين موضوع آگاه باشند تا بتوانند خود تصميم بگيرند و تصميمات آنها بايد مورد حمايت كامل قرار گيرد.
مشروح اين مطالعه را ميتوانيد در شماره ، ۲۰۰۶مجله “and Metabolism “Nutritionبخوانيد.