پژوهشگران بينالمللي ميگويند نيمي از تفاوت ميزان مرگ و مير بين مردان طبقات بالا و پايين اجتماع ناشي از استعمال دخانيات است.
به گزارش پايگاه اينترنتي بي.بي.سي، در انگليس، ويلز، آمريكا، كانادا و لهستان خطر مرگ زودرس در مرداني كه طبقه اجتماعي، درآمد و يا تحصيلات پايينتري دارند دو برابر افزايش نشان ميدهد.
محققان دريافتند نيمي از اين اختلاف به دليل سيگار كشيدن است.
به گفته محققان، مطالعه “لانست” نشان داد ترك سيگار ميتواند اين تفاوت طبقاتي را به ميزان زيادي كاهش دهد.
پروفسور “سر ريچارد پتو” از دانشگاه آكسفورد كه در نوشتن اين مطالعه همكاري داشت، گفت: ترك سيگار در نهايت ميتواند تفاوت ميزان خطر مرگ زودرس را طبقات اجتماعي به نصف برساند.
در اين ميان تمركز بر ترك سيگار، روشي سريعتر و سادهتر از مقابله با ساير علل نابرابريهاي اجتماعي است.
“مايكل كارموت” از “موسسه بينالمللي جامعه و سلامت” در دانشگاه لندن ميگويد نتيجه اين مطالعه نشان ميدهد براي حذف تفاوت ميزان مرگ و مير بين طبقات مختلف اجتماع بجاي توجه به شرايط اجتماعي ، محروميتهاي محيط زندگي، شرايط استخدامي، بيماريهاي اوان كودكي و بزرگسالي، توجه خود را به كاهش استعمال دخانيات در بين طبقات پايين جامعه معطوف كنيد.
پرفسور “جان توني” مدير مركز پزشكي تحقيقات سرطان در انگليس گفت: اين مطالعه نشان ميدهد تفاوت ميزان مرگ و مير در گروههاي مختلف اجتماع نيازمند يافتن راههايي براي كمك به ترك سيگار افراد محروم است.
“ايان ويلمور” از موسسه سلامت و مبارزه با سيگار گفت: سيگار كشيدن علت اصلي نابرابريهاي سلامتي بين طبقات اجتماعي است چراكه دستكم نيمي از تفاوت در اميد به زندگي به خاطر استعمال دخانيات است.
ويلمور گفت: از هر دو نفري كه در فقيرترين گروه اجتماعي هستند دستكم يك نفر شانس ادامه حيات تا سن ۷۰سالگي را دارد. اين در حالي است كه در بالاترين طبقه اجتماعي از هر سه نفر حدود دو نفر اين شانس را دارند.
وي افزود: تشويق مردم براي ترك سيگار مهمترين تلاش بهداشت عمومي است كه به مقابله با نابرابريهاي سلامتي كمك خواهد كرد.