محققان استراليايي ميگويند افراد مبتلا به سرطان پوست در ناحيه سر و گردن بيشتر از مبتلايان به سرطان پوست در ناحيه بالاتنه در معرض تابش نور خورشيد قرار گرفتهاند.
اين يافتهها از اين نظريه كه بروز ملانوم در قسمتهاي مختلف بدن از طريق سازوكارهاي متفاوتي ايجاد ميشود، حمايت ميكند.
دكتر “ديويد وايتمن” از موسسه تحقيقات پزشكي “كويينزلند” و همكارانش در اين مطالعه به بررسي اين فرضيه پرداختند كه بروز ملانوم در ناحيه سر و گردن نشانگر آن است كه فرد مبتلا بيشتر در معرض آفتاب قرار گرفته است.
در اين آزمايش محققان ۱۵۴بيمار مبتلا به ملانوم در ناحيه بالاتنه، ۷۶ بيمار مبتلا به ملانوم در ناحيه سر و گردن و ۷۶بيمار مبتلا به “لنتيگو ماليگنا” lentigo maligna(نوعي خال كه متمايل به سرطاني شدن است) يا ملانوم لنتيگو الام ام ( ،lentigo maligns melanoma (LMMشكلي از اين بيماري كه كندترين رشد را دارد را با هم مقايسه كردند.
در اين آزمايش بيماران مبتلا به ملانوم الام ام LMMبه عنون گروه مرجع تعيين شدند.
مبتلايان به ملانوم سر و گردن بيشتر از دو برابر ملانوم بالاتنه در معرض تابش آفتاب بودهاند. مبتلايان به ملانوم سروگردن همچنين سه برابر مبتلايان ملانوم بالاتنه در محيط كار در معرض نور آفتاب قرار داشتهاند.
وايتمن و همكارانش نتيجه گرفتند كه ملانوم در ناحيه سر و گردن با قرار گرفتن طولاني مدت در معرض تابش نور خورشيد ارتباط دارد. اين در حالي است كه ملانوم بالاتنه با الگوهاي متناوب قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشيد ارتباط دارد كه اين موضوع مويد فرضيههايي است كه ميگويد انواع ملانوم از طرق گوناگوني بروز ميكند.
مشروح اين مطالعه را ميتوانيد در شماره اول ژوئيه ،۲۰۰۶مجله “ “Journal of Clinical Oncologyبخوانيد.