نتايج يك مطالعه جديد نشان ميدهد زناني كه از درمان سرطان سينه جان سالم بدر بردهاند و به تمرينات ورزشي استقامتي و بدنسازي ميپردازند از سلامت بدني و كيفيت زندگي بهتري در مقايسه با همتايان كم تحرك خود برخوردارند.
مطالعات قبلي نشان داده است بيماران سرطاني و نجات يافتگان از سرطان ميتوانند با استفاده از دستگاههاي دو ثابت، پيادهروي در هواي آزاد و يا تمرينات ورزشي قلبي ريوي قدرت بدني خود را افزايش داده و تحمل خود را در برابر خستگي تقويت كنند.
با اين حال فوايد ورزشهاي استقامتي نيروبخش در اين بيماران چندان مورد بررسي قرار نگرفته است.
دكتر “اليجاندرو لوسيا” از دانشگاه يوروپ دو مادريد” در اسپانيا و همكارانش در اين مطالعه تاثير يك برنامه ورزشي شامل ورزشهاي استقامتي و تمرينات قلبي ريوي را در نجات يافتگان از سرطان سينه بررسي كردند.
محققان در اين مطالعه ۱۶زن را بطور تصادفي در دو گروه تمرينات ورزشي و گروه شاهد قرار دادند. در گروه شاهد زنان الگوي معمول فعاليت خود را دنبال كردند و در گروه ورزشي زنان در هفته در سه جلسه ۹۰دقيقهاي ورزشي شركت كردند.
در پايان اين مطالعه هشت هفتهاي، بر اساس امتيازاتي كه اين زنان در پرسشنامههاي خود پر كرده بودند، بهبودهايي در كيفيت زندگي زنان گروه ورزش ديده شد.
سلامت دستگاه قلبي ريوي اين زنان نيز بهبود يافت. علاوه برآن اين زنان قدرت و توان عضلاني خود را بدست آوردند.
محققان نوشتند، اين يافتهها در واقع تاكيدي است بر مطالعات قبلي كه نشان دادهاند خستگي طولاني مدت و در نتيجه كاهش كيفيت زندگي مشكل جدي نجات يافتگان از سرطان محسوب ميشود. حدود ۳۰درصد از اين بيماران پس از درمان سالها با اين مشكلات دست به گريبانند.
در اين مطالعه در كيفيت زندگي و عملكرد بدني زناني كه ورزش نميكردند بهبودي مشاهده نشد.
لوسيا و همكارانش در نتيجهگيري اعلام كردند: اين تحقيقات و تحقيقات قبلي بر روي بيماران سرطاني و نجات يافتگان از سرطان ، تاثير مفيد برنامههاي ورزشي را نشان ميدهند.
مشروح اين مطالعه را ميتوانيد در شماره ژوئيه ، ۲۰۰۶مجله “Medicine “International Journal of Sportsبخوانيد.