در تحقيق بر روي جوانان ۱۵سالهاي كه اضافه وزن داشت و هفتهاي دو بار به مدت ۱۶هفته با وزنه كار ميكردند، بهبود قابل توجهي در توانايي واكنش بدن آنها به انسولين كه هورمون اصلي تنظيمكننده قند خون است مشاهده شد.
كاهش حساسيت به انسولين ميتواند نشانه مراحل اوليه ديابت باشد و با چاقي در ارتباط است.
دكتر “مايكل اي. گوران” از دانشگاه “كاليفرنياي جنوبي ” در لس آنجلس و همكارانش در گزارشي متذكر شدند، ورزشهاي استقامتي، حساسيت به انسولين را در بزرگسالان افزايش ميدهد، اما مشخص نيست چگونه ورزش با وزنه ميتواند در واكنش بدن به انسولين در افراد جوان تاثير داشته باشد.
براي بررسي اين موضوع محققان ۲۲نوجوان پسر را كه اضافه وزن داشتند به دو گروه تقسيم كردند. در گروه اول اين افراد هفتهاي دو بار به مدت ۱۶ هفته با وزنه ورزش كردند و گروه دوم هيچ ورزشي انجام نميدادند.
پس از اين برنامه ديده شد حساسيت به انسولين در نوجوانان ورزشكار ۴۵درصد افزايش يافت. اين در حالي است كه حساسيت به انسولين در ميان همسالان آنها كه فعاليت ورزشي نداشتند حدود يك درصد كاهش يافت.
محققان افزودند، حتي پس از در نظر گرفتن افزايش حجم ماهيچه ناشي از ورزش، تاثير ورزش بر حساسيت به انسولين همچنان به قوت خود باقي بود.
اين موضوع نشان ميدهد تمرين استقامتي به طرق ديگري حساسيت به انسولين را افزايش ميدهد.
محققان در نتيجهگيري اعلام كردند: ورزشهاي استقامتي شديد در كودكاني كه اضافه وزن دارند هرچند بهبود چنداني در سلامتي يا ميزان چربي بدن ندارد، اما تاثير آن در افزايشها حساسيت به انسولين نشانگر مفيد و موثر بودن ورزش در بهبود سوخت و ساز بدن است.
مشروح اين مطالعه را ميتوانيد در شماره ،۲۰۰۶مجله “& Exercise “Medicine & Science in Sportsبخوانيد.