يك تحقيق بزرگ نشان ميدهد برخلاف آنچه كه انتظار ميرود ديابت دوران بارداري زنان را به مراقبت بهتر از خود وادارد، اما اين زنان در مقايسه با زناني كه حاملگي بدون ديابت دارند، بيشتر سيگار ميكشند و تغذيه نامطلوبتري دارند.
دكتر “ايديت سي. كايفر” و همكارانش در گزارش خود متذكر شدند: ديابت در ۸درصد بارداريها در آمريكا مشاهده ميشوتد.
درحالي كه ديابت بارداري معمولا پس از وضع حمل برطرف ميشود، اما نيمي از اين زنان ظرف مدت پنج سال بعد به ديابت نوع دوم مبتلا ميشوند.
تشويق به ورزش و تغذيه سالمتر مانند برنامه پيشگيري از ديابت در جلوگيري از ابتلا به اين بيماري در زناني كه سابقه ديابت بارداري داشتهاند موثر است.
كايفر و گروه وي از دانشگاه “ميشيگان” در “آن آربور” براي مقايسه نقش شيوه زندگي زناني كه سابقه ديابت بارداري داشتهاند و زناني كه به اين بيماري مبتلا نشده بودند، اطلاعات مربوط به ۱۷۷هزار و ۴۲۰زن ۱۸تا ۴۴ ساله را در فاصله سالهاي ۲۰۰۱ – ۲۰۰۳مطالعه كردند.
محققان دريافتند، سطح فعاليت بدني و مصرف ميوه و سبزيجات در تمامي اين زنان پايين است. اين در حالي است كه حدود يك چهارم آنها سيگار ميكشيدند. سطح تحصيلات ۴هزار و ۷۰۰زني كه در دوران بارداري به ديابت مبتلا شده بودند پايين تر و چاقي در آنها بيشتر مشاهده شد.
آنها در اين مطالعه مشاهده كردند: مصرف ميوه و سبزي در زناني كه فرزندان زير ۱۸سال داشتند و سابقه ديابت بارداري داشتند از اين هم كمتر بود و ميزان استعمال دخانيات بيشتر بود.
آنها در نتيجهگيري اعلام كردند: با وجود موفقيت برنامه پيشگيري از ديابت در جلوگيري يا به تاخير انداختن ابتلا به اين بيماري در زناني كه سابقه ديابت بارداري داشتهاند، بسياري از زنان از خطر ابتلا به ديابت در آينده آگاهي ندارند و آنهايي هم كه از اين خطر آگاهند پيشگيري نميكنند.
مشروح اين مطالعه را ميتوانيد در شماره اوت ،۲۰۰۶مجله “Care “Diabetesبخوانيد.