پژوهشگران دانشگاه “پردو” دو فناوري كمهزينه ابداع كردهاند كه قادر است از بيماريهاي غذايي مانند شيوع اخير “اي كولاي” در اسفناج آلوده پيشگيري كند.
اين دو فناوري در كنار هم ميكربهاي غذايي را به سرعت تشخيص داده و نابود ميكنند.
شيوه اول از يك ليزر براي شناسايي و تشخيص انواع مختلف باكتريها استفاده ميكند كه سرعت آن سه برابر و هزينه آن يك دهم فناوري كنوني است.
در نوآوري دوم، از گاز دي اكسيد كلرين براي كشتن ميكربها در ميوه و سبزيهاي تازه استفاده ميشود. اين فناوري در مقايسه با فناوريهاي كنوني كه عمدتا بر شستن و پاك كردن محصولات متكي است و نميتواند ميكربي مانند “ايكولاي” را كاملا از بين ببرد پيشرفت مهمي محسوب ميشود.
از فناوري ليزر براي كشف سريعتر ميكربها، شناسايي نوع و منشاء آنها استفاده ميشود و گاز دي اكسيد كلرين نيز براي ضدعفوني به كار ميرود كه قدرت ضدعفوني آن ده تا يكصد هزار برابر موثرتر از روشهاي موجود است.
ريچارد لينتون استاد علوم غذايي ميگويد اين روشها هرچند ماهيت متفاوت دارند، اما هدف مشترك آنها حفظ ايمني غذاها و پيشگيري از بيمار شدن افراد است. هر دو فناوري قابل توليد تجاري است.
لينتون گفت فناوريهاي كنوني براي پيشگيري از بيماريهايي كه از راه غذا منتقل ميشود كافي نيست.
“آرون بونيو” استاد علوم غذايي، سرپرستي محققاني را به عهده داشته است كه فناوري ليزري “تشخيص سريع باكتري با استفاده از فناوري افتراق نور” را ابداع كردهاند.
اين فرايند با تابش ليزر به درون ظرف كشت ميكرب حاوي كولوني colony باكتري عمل ميكند. يك برنامه رايانهاي نيز با بررسي نحوه انكسار نور نوع باكتري را مشخص ميكند.
اين فناوري قادر به تشخيص ميكرب بيماريزا “ليستريا مونوسيتوژن” است كه علت اصلي بيماريهاي غذايي است. اين ميكرب كشنده است و از هر ۵فرد مبتلا يكي را از پاي درمي آورد. اين ميكرب علت مرگ ۵۰۰تن در سال است.
“ايكولاي” از لحاظ خطرناك بودن در جايگاه بعدي قرار دارد ولي كمتر از يك درصد مبتلايان به آن جان خود را از دست ميدهند.
محققان به دنبال ايجاد يك سامانه تونل صنعتي براي كاربرد اين گاز بر روي محصولات هستند. آنها همچنين درحال بررسي استفاده از اين گاز براي استريل كردن تجهيزات فراوري هستند. از آنجا كه اين شيوه سرعت فرايند استريل كردن را افزايش ميدهد و انرژي گرمايي مورد نياز براي اين كار را حذف ميكند، بسيار مفيد است.
مطالعات قبلي نشان داده است اين گاز در كشتن ميكربها بسيار موثر است. بزرگترين مانع در حال حاضر بهينهسازي اين سيستم براي توزيع مقدار مناسب دي اكسيد كلرين است. براي كشتن ميكربها، گاز كافي مورد نياز است اما گاز خيلي زياد هم كيفيت محصول را كاهش ميدهد و برگهاي سبز گياهان را به رنگ قهوهاي درميآورد.
هر دو اين فناوريها در پيشگيري از بيماريهايي كه از راه غذا منتقل ميشوند كاربرد دارند. با اين حال شيوههاي درست كشاورزي نيز در ايمني غذايي اهميت دارند.
از آنجا كه باكتري “اي كولاي” در روده حيوانات خونگرم يافت ميشود بطور طبيعي بيشتر محصولات را آلوده نميكند. بنابراين رعايت سياستهاي
سختگيرانهتر بهداشتي مانند مديريت آب و كود در پيشگيري از شيوع اين ميكرب بسيار موثر است.
تنها ده سلول باكتري “اي كولاي” براي ايجاد بيماري در انسان كافي است.
اما در مورد ميكربهايي مانند سالمونلا هزاران يا ميليونها سلول لازم است تا موجب بروز بيماري در انسان شود.
تحقيقات اين دانشمندان در مورد فناوري ليزر در مقالهاي در مجله biomedical opticsو يافتهها در مورد فناوري دياكسيد كلرين در سال ۲۰۰۴ در مجله food protectionمنتشر شده است.