محققان دانشگاه”جيسن” درآلمان مطالعهاي براي بررسي اثراتالتهاب زايي نانوذرات زيست جذب و غيرزيست جذب در ريهها انجام دادهاند و دريافتند كه مواد زيست جذب ، خاصيت التهاب زايي ندارند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از پايگاه اينترنتي فناوري نانو، از نقطه نظر داروسازي ،ريهها يكي از بهترين راههاي تجويز داروها هستند.
مطالعات زيادي تاكنون ثابت كردهاند كه استنشاق نانوذرات، حتي آنهايي كه منشا طبيعي دارند باعث شروع واكنشهاي التهابي در ريهها ميشوند و اين مسئله باعث كاهش فعاليتهاي مربوط به انتقال ريوي داروهاي ضد سرطان شده است.
با انجام مطالعه حاضر كه در آن نشان داده شده است كه برخي از نانوذرات زيست جذب، خاصيت التهاب زايي ندارند، اين نگرانيها برطرف خواهد شد.
در اين مطالعه محققان، نانو ذراتي از پلياسترن مقاوم در محيط زيستي، نانوذرات زيست جذب پلي( لاكتيك كو گليكوليك اسيد) ( (PLGAو نانو ذرات يك پليمر زيست جذب جديد ساخته شده از PLGAو يك پليمر ديگر بنام پلي (وينيل الكل) ( (PVAرا مورد ارزيابي قرار دادند.
پليمر آخري از جمله پليمرهاي بسيار مناسب براي انتقال ريوي داروها است.
با استفاده از كشت سلولهاي ريوي و به كارگيري موشهاي آزمايشگاهي ، محققان دريافتند كه پلي استرن باعث آغاز فعاليتهاي التهابي ميشود.
در مقايسه با اين ذرات، نانوذرات PLGAبا همان اندازه هيچ گونه واكنش التهابي ايجاد نكردند.
نانوذرات PLGA-PVAنيز اثرات التهابزا از خود نشان ندادند.
اين محققان گزارش كردند كه ذرات درشت تر پليمر PLGA-PVAبه وسيله سلولهاي بيگانهخوار از ريهها پاكسازي ميشوند كه اين مسئله براي دارورساني از طريق ريهها چندان مطلوب نيست.