۱۰ تيرماه برابر با يك جولاي است، ۲۱۰سال پيش در چنين روزي، نخستين تلقيح آزمايشي واكسن آبله توسط ادوارد جنر انجام شد. جنر در سال ۱۷۴۹در بركلي از توابع گلاستر انگلستان به دنيا آمد و شش ساله بود كه پدرش، يك روحاني مسيحي، درگذشت و برادر بزرگترش مسووليت تربيت او را به عهده گرفت.
تحصيلات ابتدايي خود را در مدارس محلي گذراند و درآنجا به تاريخ طبيعي علاقهمند شد.
تحصيل طب را زير نظر دانيل لادلو، از جراحان سادبري آغاز كرد و در اين هنگام بود كه شير دوش، رابطه بين آبله گاوي و آبله را برايش تعريف كرد.
جنر در سال ۱۷۷۵در زمينه عقايد روستاييان گلاستر درباره آبله به تحقيق پرداخت و دريافت كه دو نوع آبله گاوي وجود دارد و فقط يكي از آنها از آبله پيشگيري ميكند.
وي ، همچنين تعيين كرد كه نوع موثر آبله گاوي تنها وقتي اثر محافظتي دارد كه در مرحله خاصي از بيماري منتقل شود.
جنر براي آزمودن نظريهاش مقداري از مايع درون تاولهاي دست شير فروشي را كه به آبله گاوي مبتلا بود، بيرون كشيد و آن را به لندن برد و بادقت مايع آبله را به پسركي تلقيح كرد و همان طور كه جنر پيش بيني كرده بود، پسرك به آبله دچار نشد.
وي، از واژه واكسيناسيون استفاده نكرد، بلكه به جايش لفظ مايه كوبي يا ( واريوله واكسينه) را به كار برد، معناي لغوي اصطلاح لاتيني اخيرا تاولهاي ريز گاو است.
تا حدود يك قرن بعد، مايه كوبي جنري آبله گاوي، تنها روش ايمنسازي عليه بيماري بود.
در چنين روزي نيز،”ايگناز فيليپ زملوايس “، پزشك آلماني – مجارستاني، به دنيا آمد.
وي، عامل تب زايماني را پيدا كرد و استفاده از مواد ضدعفونيكننده را در جريان اقدامات درماني متداول ساخت.
” آلفرد گودمن گيلمن” ، فارماكولوژيست آمريكايي و از برندگان جايزه نوبل پزشكي سال ۱۹۹۴نيز در چنين روزي بدنيا آمد.
اين جايزه به دليل تحقيق در مورد پروتيين Gو نقش آن در انتقال پيامهاي بين سلولي به وي و مارتين رادبل اعطا شد.