سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
ممكن است يك قرباني متوجه نشود كه قاتل سيگاري است يا گياه‌خوار، اما داشتن چنين اطلاعاتي مي‌تواند به پليس در حل معماهاي جنايي كمك كند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از لايو ساينس، محققان دريافته‌اند گروههاي تجسسي پزشكي قانوني با استفاده از يك نوار ژلاتيني مي‌توانند اطلاعات گردآوري شده از صحنه‌هاي جرم را از نظر شيميايي تجزيه كنند و اطلاعات خاص بيشتري درباره رژيم‌هاي غذايي خلاف كاران و حتي جنسيت و نژاد آنها كشف كنند.
اين نوار ژلاتيني درست مانند روش‌هاي متعارف جمع‌آوري اثرات انگشت، مي‌تواند اثرات را از روي سطوح مختلفي از جمله دستگيره‌هاي در، دسته ليوان‌ها، شيشه‌هاي خميده و صفحات كامپيوتر جمع‌آوري كند.
“سرگيي كازاريان” در “كالج سلطنتي لندن” گفت، اين ژلاتين درون يك وسيله بسيار در معرض اشعه مادون قرمز قرار مي‌گيرد كه به سرعت از آن يك نوع “عكس شيميايي” مي‌گيرد و در عرض حدود ۳۰ثانيه مولكول‌هاي موجود در آن “عكس” را شناسايي مي‌كند.
اثرات انگشت حاوي چند ميليونم يك گرم مايع يا تقريبا به اندازه مواد درون يك دانه شن است.
با اين حال كازاريان و همكارانش دريافتند كه اين ميزان احتمالا براي تعيين سرنخ‌هاي با ارزش درباره يك شخص مانند جنسيت، نژاد، رژيم غذايي و شيوه زندگي كافي باشد.
براي مثال، نتايج اوليه مي‌تواند مردان را بر اساس ميزان بيشتر اوره در اثر انگشت آنها تشخيص دهد.
اوره ماده اصلي ادرار است. آميزه مواد شيميايي آلي در اثرات احتمالا نشانه‌هايي را درباره سن و نژاد افراد مشخص مي‌كند و دربرگيرنده رده‌هايي از اقلامي است كه افراد با آنها در تماس بوده‌اند مانند باروت، دود، دارو، مواد منفجره يا سلاح‌هاي بيولوژيكي يا شيميايي.
حتي ممكن است رژيم‌هاي غذايي فرد را نيز از روي اثرات انگشت او تعيين كرد چرا كه گياه‌خواران احتمالا محتويات آمينو اسيد بيشتري نسبت به ساير افراد دارند.
علاوه بر اين محققان گفتند، بر خلاف روش‌هاي متعارف جمع‌آوري اثر انگشت، روش جديد، اثر انگشت‌هاي اصلي را از شكل نمي‌اندازد و آنها را از بين نمي‌برد بلكه آنها را براي تجزيه‌وتحليل‌هاي بيشتر صحيح و سالم نگاه مي‌دارد.
روش‌هاي متعارف براي جمع آوري اثرات انگشت در صحنه‌هاي جرم شامل، پودر، مايعات يا بخاراتي هستند كه مي‌تواند اثار انگشت را دگرگون كنند و سرنخ‌هاي ارزشمند براي دادگاه، از جمله نمونه‌هايي از مواد شيميايي كه ممكن است در اين اثرات وجود داشته باشد، از بين ببرند.
اين يافته‌ها در شماره اول اوت مجله “شيمي تحليلي” منتشر شده است.