سوم شهريور مصادف با ۲۵آگوست ۲۰۰۶است. ۹۰سال پيش در چنين روزي “فريدريك چاپمن رابينز”، ويروس شناس و پزشك اطفال آمريكايي به دنيا آمد. رابينز، يكي از سه برنده جايزه نوبل پزشكي و فيزيولوژي سال ۱۹۵۴(به همراه جان اندرز و توماس ولر) بود.
اين جايزه به دليل توفيق در كشت ويروس فلج اطفال در محيطهاي كشت بافتي در آزمايشگاه، به اين سه دانشمند اعطا شد. اين موفقيت راه را براي توليد واكسن فلج اطفال هموار كرد.
هيچ راه درمان مستقيمي براي بيماري فلج اطفال وجود ندارد. تنها راه پيشگيري، از طريق واكسيناسيون است. واكسن فلج اطفال يك محلول خوراكياست.
ويروس بيماري فلج اطفال از طريق دهان وارد بدن ميشود. بيماري با نشانههاي مقدماتي مثل تب، سردرد، تهوع و گلو درد آغازميشود. اين نشانه ها به يك سرماخوردگي ساده ميمانند. علايم گاه بعد از چند روز بكلي برطرف مي شود و بيمار بهبود كامل پيدا ميكند.
اما در برخي افراد بعد از مدت كوتاهي بيماري دوباره عود ميكند. عود بيماري به مفهوم آن است كه ويروس خود را به خون رسانده است و از طريق گردش خون به اعصاب مركزي رسيده است.
مغز ونخاع اعصاب مركزي هستند كه كنترل همه اعضا بدن را بر عهده دارند اين بار بيماري با علايمي مثل سفتي گردن، سردرد شديد، درد عضلات همراهاست كه گاه منجر به نوعي بيحسي و يا شل شدگي در گروهي از عضلات بدن ميشود.
۱۰۶سال پيش نيز در چنين روزي ، “سر هانس آدولف كربس”، بيوشيميدان انگليسي (متولد آلمان) به دنيا آمد.
كربس در سال ۱۹۵۳به همراه “فريتزليپمن”، برنده جايزه نوبل فيزيولوژي و پزشكي شد.
جايزه نوبل، به دليل كشف چرخهاي از واكنشهاي شيميايي داخل سلولي كه چرخه كربس ناميده ميشود، به آنان اعطا شد. چرخه اسيد سيتريك يا كربس مسير اصلي فرآيند اكسيداسيون داخل سلولي است.
۲۵آگوست ۱۷۹۳نيز “مارتين هاينريش راتكه”، آناتوميست آلماني ، ديده به جهان گشود.
او نخستين كسي بود ك در ،۱۸۳۹ساختاري از رويان كه لوب قدامي غده هيپوفيز را ميسازد و “بن بست راتكه”، ناميده ميشود را توصيف و تشريح كرد.