سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
آيا در هنگام عصبانيت ناراحتي و بي‌حوصلگي ناخن‌هاي خود را مي‌جويد؟ آيا ناخن‌هاي شما ساييده شده و خون مي‌آيد؟
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، ناخن جويدن چيزي فراتر از يك عادت بد است. پزشكان مي‌گويند اين عادت يكي از رايج‌ترين نشانه‌هاي استرس و يا اختلال وسواسي بويژه براي كودكان و نوجوانان است و مي‌تواند به از شكل افتادگي ناخن و عفونت‌هاي حاد منجر شود.
“آلن- ريموند فان آبه” كه در گذشته در بازاريابي صنعت آرايشي و بهداشتي فعاليت داشت، تعداد افرادي را كه در سراسر جهان ناخن‌هاي خود را مي‌جوند بيش از ۶۰۰ميليون تن تخمين مي‌زند. وي ناخن خوري را آن قدر شايع مي‌داند كه مركزي را براي معالجه اين اشكال، بر پا كرده است.
به گفته وي، ظرف چهار هفته مي‌توان عادت ناخن‌خوري را براي هميشه از بين برد.
مطالعات نشان مي‌دهد حدود ۴۵درصد از بزرگسالان ناخن‌هاي خود را مي‌جوند.
هنگامي كه بزرگسالان جوانتر ياد مي‌گيرند كه نگراني‌ها و اضطرابهاي خود را مهار كنند و يا بيش از حد از زشتي ناخن‌هايشان شرمسار مي‌شوند، درصد اين افراد به حدود ۲۰درصد كاهش مي‌رسد.
افرادي كه از روي وسواس ناخن مي‌جوند در انظار عمومي هميشه تا جايي كه مي‌توانند دستهايشان را دور از ديد نگه مي‌دارند بطوريكه يا دستكش به دست مي‌كنند و يا آن را در پشت خود پنهان مي‌سازند. اين افراد احساس افسردگي و شرمساري مي‌كنند و از ارتباطات اجتماعي دوري مي‌گزينند.
فان آبه محاسبه كرد فقط در هلند دو ميليون تن بطور مزمن به ناخن خوري مي پردازند و اين تعداد براي راه انداختن مركزي براي معالجه ناخن خوري كافي است.
شيوه درماني وي يك محافظ دنداني است كه قالب دندانهاي بالا يا پايين مي‌شود. اين محافظ كه به راحتي ديده نمي‌شود، جويدن ناخن را غير ممكن مي‌سازد و براي غذا خوردن مي‌توان آن را از دهان خارج كرد.
به گفته وي پس از چهار هفته انگيزه ناخن خوري از بين مي‌رود و تحت كنترل مي‌آيد.
به گفته وي برخي از مشتريان وي از جمله يك مرد ۴۰و چند ساله عادت داشتند ناخن انگشت‌هاي پاي خود را بجوند. عادت اين افراد از كودكي آغاز شده بود و به همين دليل بدن آنها به قدري انعطاف پذير بود كه مي‌توانستند ناخن انگشتان پايشان را بجوند.