نهم مهر ماه برابر با اول اكتبر 2007است. در چنين روزي در سال ۱۹۵۳ميلادي “ادوين ژوزف كوهن”، بيوشيمدان آمريكايي درگذشت.
اين پروفسور شيمي بيولوژيك دانشگاه “هاروارد”، در سال ۱۹۴۰براي نخستين بار تئوري ” جداسازي پلاسما با اتانول سرد ” را مطرح كرد. در اين تئوري پلاسما به اجزاء و فرآوردههاي مختلفي شكسته ميشد.
يكي از اين اجزاء “آلبومين”، پروتئيني با خاصيت “اسموتيك ” قوي است.
آلبومين، “گاماگلوبولين” و ” فيبرينوژن” جداسازي شده از پلاسما براي مصارف باليني مورد استفاده قرار ميگيرند.
كوهن، در جريان جنگ جهاني دوم، در راس گروهي از شيميدانان، پزشكان و ساير محققان علوم پزشكي، استفاده از فرآوردههاي خوني پلاسما را براي درمان بيماران ممكن ساخت.
استفاده از سرم آلبومين به عنوان جانشين براي خون يا پلاسما و نيز استفاده از گاماگلوبوبين براي ايجاد حفاظت كوتاه مدت در برابر بيماريهايي چون ” هپاتيت ” و ” سرخك ” از ديگر اقدامات او به شمار ميرود.
همچنين در سال ۱۹۴۵در چنين روزي “والتر برادفورد كانن”، فيزيولوژيست و نورولوژيست آمريكايي براي نخستين بار از اشعه ” ايكس ” در مطالعات فيزيولوژي استفاده كرد.
كانن،در جريان جنگ جهاني اول بر روي شوكهاي ” هموراژيك ” و “تروماتيك” مطالعه و در سال ۱۹۳۰از واژه “هموستاز” براي چگونگي تنظيم و حفظ حرارت بدن استفاده كرد.
اشعه ايكس توسط “ويلهلم كنراد رونگتن” كشف شد و نخستين راديوگرافي از انسان هم توسط خانم ” برتا” ، همسر رونگتن در روز ۲۲دسامبر سال ۱۸۹۵ ميلادي انجام شد.
ويلهلم كنراد رونتگن در حين انجام آزمايشهايي بر روي لامپ كاتدي، پرتو ناشناختهاي را كشف كرد كه خواص عجيبي داشت. اين فيزيك دان آلماني، اين پرتو جديد را به دليل ناشناخته بودنش اشعه ايكس ناميد كه بعدها با اين كه همه خواص آن را ميشناختند، با همين اسم معروف شد.
برخي مورخان علم ادعا ميكنند كه اشعه ايكس، يكي دو سال زودتر از رونتگن در دانشگاه ” پنسيلوانيا” مشاهده شده بود، اما كسي اهميت خواص آن را تشخيص نداده بود.