دانشمندان اعلام كردند مولكول گازي عجيبي را كشف كردهاند كه در جو زهره و مريخ نهفته است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل ازاسپيس دات كام ، دانشمندان افزودند اين مولكول ميتواند روي اثر فوقالعاده فعال گلخانهاي زهره، تاثير بگذارد.
اثر اين مولكول نخستين بار در آوريل ۲۰۰۶مشاهده شد. در آن زمان فضاپيماي “ونوس اكسپرس” سازمان فضايي اروپا وارد اين سياره شده و كار اندازهگيري تركيبات جو آن را آغاز كرد.
وسيله “طيفسنج اتمسفري مادون قرمز” كه در اين فضاپيما قرار داشت غروب خورشيد را در پشت اين سياره تحت نظارت قرار ميداد و طول موجهاي نوري را كه جذب اتمسفر اين سياره ميشد، اندازه ميگرفت.
از آنجا كه گازهاي مختلف در طول موجهاي مختلف جذب ميشوند، دانشمندان ميتوانند از روي طول موجهايي كه به شدت جذب ميشوند به تركيبات اتمسفر پي ببرند.
دانشمندان در حين مشاهده زهره به يك نشانه غيرمعمول در حوالي وسط منطقه نيمه مادون قرمز اين طيف پيبردند كه نميتوانستند آنرا تشخيص دهند.
“جانلوپ برتو” كه از “سرويس ارونومي” فرانسه كه رياست اين مطالعه را بر عهده داشت گفت، اين نشانه كاملا مشخص و سيستماتيك بود.
اواخر آن سال، دانشمندان با استفاده از تلسكوپهايي در “هاوايي” به گروه برتو اعلام كردند كه آنها همان نشانه غيرعادي را كشف كردهاند.
از آنجاكه اتمسفرهاي مريخ و زهره متشكل از ۹۵درصد دي اكسيدكربن هستند (در مقايسه با اتمسفر زمين كه تنها ۰/۰۴درصد دي اكسيد كربن دارد و بيشتر از نيتروژن تشكيل شده است) محققان تصور ميكنند كه اين مولكول عجيب ميتواند يك ايزوتوپ دياكسيد كربن باشد.
(شمار پروتون ايزوتوپهاي يك عنصر با شمار پروتونهاي آن عنصر برابر است اما تعداد نوترونهاي آنها متفاوت است.)
در اين دي اكسيد كربن عجيب، يك اكسيژن “عادي” به اتم كربن چسبيده است اما ديگر اتم اكسيژني كه به كربن متصل شده، به جاي اينكه بطور عادي ۸ نوترون داشته باشد، ۱۰نوترون دارد.
محققان گفتند اين اتمهاي اكسيژن كه وزنهاي متفاوتي دارند باعث ميشوند كه ايزوتوپ نسبت به مولكولهاي عادي دياكسيدكربن انرژي بيشتري جذب كند و اين موضوع ميتواند به اين معنا باشد كه اثر گازهاي گلخانهاي بر روي زهره را بيشتر ميكند.
(زيرا ايزوتوپ تنها حدود يك درصد از مولكولهاي دي اكسيد كربن بر روي زمين را تشكيل ميدهد، نقش آن در تاثير گازهاي گلخانهاي زمين احتمالا بسيار اندك است.)