سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
صرع میوکلونیک نوجوانان نوعی از صرع است که از کودکی یا جوانی شروع می‌شود. این بیماران دچار لرزش و حرکات ناگهانی عضلات می‌شوند. آن‌ها ممکن است دچار یک تشنج تمام عیار یا حملات بدون تشنج باشند. صرع میوکلونیک نوجوانان شایع‌ترین نوع صرع است که شیوع آن یک در چهارده بین بیماران مبتلا به صرع است. این نوع صرع به درمان‌های دارویی تشنج خوب پاسخ می‌دهند.
علائم صرع میوکلونیک نوجوانان
صرع میوکلونیک نوجوانان عمدتاً در زمان بلوغ یا اواخر دوره کودکی و یا جوانی شروع می‌شود. سه نوع مختلف از تشنج در این بیماران دیده می‌شود۱) تشنج‌های میوکلونیک به شکل تشنج‌های ناگهانی، سریع با لرزش‌های خفیف دست‌ها و شانه و کمتر پاها در صبح کمی بعد از بیدار شدن اتفاق می‌افتد. ۲) تشنج‌های میوکلونیک گاها در زمان استراحت مغز اتفاق می‌افتد این نوع تشنج به شکل لرزش‌های منتشر در تمام بدن به شکل حملات تونیک کلونیک اتفاق می‌افتد.
(تونیک کلونیک: حرکات آهنگین ارتجاعی) ۳) حملات بدون تشنج تمام مغز را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در غیاب تشنج بیمار توانایی پاسخ‌دهی به حرکات را از دست می‌دهد و بی‌توجه برای مدتی کوتاه به اطراف خیره می‌شوند. در طی حملات هیچ نوع لرزش یا تشنج دیده نمی‌شود. این نوع تشنج ممکن است هیچ‌گاه کشف نشود و یا به عنوان خیال‌بافی یا بی‌توجهی به نظر آید.
علت و ریسک فاکتورهای صرع میوکلونیک نوجوانان
این نوع صرع نیز همانند انواع دیگر این بیماری فاقد علت مشخص است. اما چند فاکتور احتمال ابتلا به این نوع صرع را افزایش می‌دهد:
کودکانی که در کودکی مبتلا به صرع نشدند در نوجوانی ممکن است مبتلا به صرع میوکلونیک جوانان گردند.
افرادی که در اعضای خانواده بیمار مبتلا به صرع دارند بیشتر در معرض ابتلا به صرع میوکلونیک نوجوانان هستند.
ژنتیک نقش قابل توجهی در بروز صرع میوکلونیک نوجوانان دارد. به‌طوری که چندین ژن مرتبط با افزایش ریسک ابتلا به این بیماری شناسایی شده است.
اگر چه علت صرع میوکلونیک نو جوانان ناشناخته است، بعضی از عوامل می‌تواند افراد را به این نوع تشنج مستعد کنند:
همانند دیگر اشکال صرع تشنج در صرع میوکلونیک نوجوانان به احتمال زیاد به علت محدودیت از خواب یا پس از نوشیدن الکل اتفاق می‌افتد.
برخی اوقات سو سوی نور مانند بازتاب نور خورشید از سطح امواج اقیانوس و یا رقص نورهای رایج در مهمانی‌ها می‌تواند عامل شروع تشنج در صرع میو کلونیک نوجوانان باشد.
در برخی دیگر فعالیت‌های که نیاز به تمرکز و یا محاسبات دارند می‌تواند عامل مشروع تشنج باشد.
تشخیص صرع میوکلونیک نوجوانان
پزشکان صرع میوکلونیک نو جوانان را براساس نوع پرش‌های میوکلونیک در مقایسه با انواع دیگر تشنج‌ها تشخیص می‌دهند. آزمون‌های متفاوتی می‌تواند پزشکان را در تشخیص صرع میوکلونیک نوجوانان کمک کند.
نوار مغز : با اتصال چند حس‌گر به پوست سر (جمجمه)، تکنسین امواج مغزی را در طی تحرکات بدون درد ثبت می‌کند و نورولوژیست نوار EEG (نوار مغز) را تفسیر می‌کند. در صرع میوکلونیک نوجوانان الگوی امواج به شکل Spake (پیک امواج) در پاسخ به محرکی هم‌چون فلاش نور دیده می‌شود. برای تأیید تشخیص می‌توان نوار مغز را دقیقاً بعد از بیدار شدن از خواب ثبت کرد.
MRI ( ام آر آی ) : این نوع تصویربرداری در صرع میوکلونیک نوجوانان طبیعی است.
سی‌تی اسکن : این نوع تصویربرداری از مغز تصاویری با کیفیت پایین‌تر اما سریع‌تر از ام ارای در دسترس ما قرار می‌دهد. این الگوی تصویربرداری نیز در صرع میوکلونیک نوجوانان طبیعی است.
تکان‌های میوکلونیک در اندام‌ها در افراد سالم طبیعی‌ست. در واقع این تکان‌ها در هنگام به خواب رفتن افراد اتفاق می‌افتد. روش تشخیص صرع میو کلونیک نوجوانان با وجود یا عدم وجود تشنج به همراه دیگر علائم است.
درمان صرع میوکلوئیک نوجوانان
Depakote (والپرات) اغلب برای درمان صرع میوکلونیک نوجوانان استفاده می‌شود. Depakote یک دارو وسیع‌الطیف ضد تشنج است که می‌تواند هر ۳ نوع حملات تشنجی بیماران صرع میوکلونیک نوجوانان درمان کند. از دیگر داروهای مؤثر در درمان صرع میوکلونیک نوجوانان Topamax (توپیرامات)، Lamirtau (لاموتیریژین) می‌توان بر شمرد.
برای اغلب افراد مبتلا به این صرع درمان طولانی‌ست و یا برای تمام طول عمر است.
این درمان ها اکثراً مؤثر ند به طوری که فاصلۀ بین هر تشنج می تواند به ۵ سال برسد.