سایت پزشکان بدون مرز دارو، درمان، بیماری، علمی
بيش فعالي” از شايعترين اختلالات روانپزشكي در كودكان است ۸۴/۰۸/11
دبير انجمن روانپزشكي كودك و نوجوان ايران گفت:مطالعات نشان مي‌دهد كه،اختلال نقص توجه يا بيش فعالي( (ADHDو كم تمركزي يكي از شايعترين اختلالات روانپزشكي در كودكان است.
دكتر “مهدي تهراني دوست” فوق تخصص روانپزشكي كودك و نوجوان امروز (سه‌شنبه) در گفت و گوي اختصاصي با خبرنگار گروه علمي ايرنا با بيان اين مطلب افزود:اين اختلال رواني تا چهار برابر در پسرها شايعتر است.
وي افزود:رفتارهاي مقابله جويانه در دخترها كمتر از پسران است و به عبارتي علامت عمده اين بيماري در دختران حواسپرتي است در صورتي كه پسرها بيشتر به علت “بيش فعالي” به كلينيك‌ها ارجاع مي‌شوند.
وي گفت:كودكان مبتلا به اين اختلال با وجود اينكه از هوش خوبي برخوردار هستند در تمركز مشكل دارند و تكاليف خود را يا به سختي انجام مي دهند و يا اينكه مدت زمان زيادي را صرف آن مي‌كنند.
دكتر تهراني دوست با اشاره به اينكه ميزان دقت اين كودكان پايين است افزود:كودكاني كه دچار اختلال بيش فعالي يا ADHDهستند در مدرسه معمولا براي همسالان و معلمان خود مشكل آفرين هستند.
فوق تخصص روانپزشكي كودك و نوجوان يادآورشد:بيش فعالي حدود ۵تا۷ درصد كودكان در سنين مدرسه را در برمي‌گيرد اما شدت آن در كودكان مختلف متفاوت است.
وي با بيان اينكه بيش فعالي،جمعيت زيادي از كودكان و حتي نوجوانان را در برمي‌گيرد تصريح كرد:اين اختلال در حال حاضر يك مساله مهم بهداشت رواني جامعه محسوب مي‌شود.
فوق تخصص روانپزشكي كودك و نوجوان اضافه كرد:اين بيماري با زندگي كودك در خانواده ،مدرسه و اجتماع تداخل مي‌كند به طوريكه ناتواني‌هاي كودك مي‌تواند حتي تا سنين بلوغ تداوم يابد.
وي با بيان اينكه بيشتر كودكان مبتلا به بيش فعالي نشانه‌هاي رفتار پرخاشگري و نافرماني را از خود نشان مي‌دهند افزود:اهميت درمان كودكان مبتلا به اين اختلال با بالاتر بودن خطر بزهكاري در اين كودكان بارزتر مي‌شود.
دكتر تهراني دوست يادآور شد:كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي از صبر و تحمل كمي برخوردار هستند و به همين دليل در امتحانات تحمل پاسخ دادن به سوالات را ندارند و دچار افت تحصيلي مي‌شوند.
وي گفت:در مدرسه كودكان مبتلا به اين اختلال قادر به انجام تكاليف نبوده و نيازمند توجه بيشتري از سوي معلمان و والدين مي‌باشند.
دبير انجمن روانپزشكي كودكان و نوجوانان اظهار داشت:تشخيص بيش فعالي يك تشخيص باليني است و مصاحبه با والدين اولين قدم در فرايند ارزيابي اين بيماري است.
وي افزود:بسياري از والدين كه كودكان آنها مبتلا به اختلال بيش فعالي هستند با در نظر گرفتن اينكه عدم توجه و تمركز كودك و فعاليت زياد آنها ناشي از شيطنت كودكانه است و نيازي به درمان ندارد،از مشاروه با روانپزشك خودداري مي‌كنند.
وي افزود:اين درحالي است كه اگر اين اختلال مورد توجه قرار نگيرد و در جهت درمان كودكان مبتلا به اين اختلال توجهي نشود مشكلات تحصيلي و اجتماعي براي آنها به وجود خواهد آمد.
